pov roos
ik ren en ren en ren door het bos in mijn wolven vorm. ik ben verdrietig en verbaast blij tergelijke tijd. wie zou dat nou niet zijn. ik verlaat mijn mate door die k** wet. maar aan de andere kant... zag je wat ik deed!?!?! 'hoe kan dat' vraag ik aan Maria. 'dat komt door je krachten van de middennacht maan, je hebt er 3. 1 van die is zeker planten besturen.'. oke... dat klonk lochies, toch???? ineens hoor ik james huilen. van die huil krijg ik kippen vel. 'wat zegt hij' vraag ik. ' h-ij v-v-vraagt w-waar wij z-zijn, h-hij k-ka-kan ons niet r-ruiken.' en toen brak Maria. ze huilde in mijn hoofd zo hard dat ik er ook verdrietig van werd. 'kom op marietje, we gaan naar huis. echt huis'. mijn plan was om naar onze oude huis te gaan. het zou een paar dagen duren, maar ik kan het.
pov damon
ik werd wakker door een harten brekende huil. zo triest was hij. ik keek om me heen. waar was ik in- toen spoelde alle herinneringen in mijn wolf. de vreemde wolf, het parfum, ROOS!!!!! ik vloog door de deur van het verblijf waar ik eerst zat. dat kwam uit tot de gang. ik zocht de voordeur. die was beneden. ik stormde de trap af, op de helft kreeg ik van haar de boodschap:" ik ga naar huis, echt thuis. naar Boris. zorg voor pap en Don't worry. ik kom snel terug.".
pov james.
ze is weg... echt weg. ik strompelde naar de deur van mijn vila. ik doe hem open en zie de jongen die bij haar was bij het meer vooruit staren op het midden van de trap. een vlaag van boosheid komt voor mijn ogen. wat moest hij bij roos! wie is hij.. wat deed hij met roos, ik zal hem krijgen. ik gromde en hij leek te merken dat ik was binnen gekomen. ik gromde angstaan jaagende. maar hij veroerde niet. sterker nog, hij ging in de aanvals positie staan en sprong op mijn. hij lande op mij en gromde. ik kon niet adem haalen door mijn mond door zijn shirt. ik nam een snoof door mijn neus en rook iets bekendst. ik draaide ons om en probeerde zo hard mogelijk in zijn keel te bijten. maar hij ontweek. we stonden op en cirkelde rond elkaar. tot hij een gekke bek deed, ik was in de war. waarom deed hij dat- voordat ik wist lag hij boven mij. wacht eens effe, die truck komt van...."damon?!". hij schrok en deinsde terug. hij keek goed naar mijn gezicht. ik zag dat hij het niet begreep. ik lachde, "ik dacht dat ik vergeet achtig was" hij keek op. "james?!?" vroeg hij. ik lachte en knikte. we liepen op elkaar af en deden een bro handdruk. "gast waar heb jij gezeten!" andwoorde ik, hij werd wit. "jagers"andwoorde hij aleenmaar. toen schoot me iets te binnen. "wat deed jij met mijn mate" gromde ik. hij keek op en lachte.ik keek hem raar aan. "heriner jij dat meisje nog die mijn zus was" "ja..." hij kreeg een big smile op z'n face. " das jouw mate Romeo" en mijn mond viel letterlijk open ."weet jij misschien waas ze is" vroeg ik. hij knikte bedroeft. "bij boris" een vlaag van woede overspoelde mij, wie was boris! ik vermoord hem. zucht roos, ik mis je. ace wil je dat sturen??vroeg ik .'tuurlijk'.
pov roos
ik was een tijdje aan het rennen toen ik voelde dat iemand contact wouw. ik aanvaarde die iemand. "tijgertje ik mis je. toe ga niet naar boris. alsjeblieft het is daar gevaarlijk toe..." ik moet alleen zijn was mijn andwoord. "maar alsjeblieft, geen boris..""oke"zuchte ik. ik stopte en keek naar de boom voor me. dat zou mijn plek worden voor de komende 2 weken. zucht laat ik maar iets bouwen.
na het bouwen.
ik was er trots op, ik had een boom hut gebouwd met een trap. ik ging snel naar boven en ging slapen. en in mijn dromen kwam ace en james voor. zucht.
