Şey ilki yanlış oldu.Acemilik..
Tüm kitap Melisanın ağzından olacakSabah uyandığımda kardeşim Defne yi yüzü koyun hareketsiz şekilde buldum her zamanki gibi. Saat 7 idi.Berbat bi güne başlamak için harika bir saat gerçekten. Yine okulun ilk günü lise 3 e geldim ve tam 10 kez il değiştirmiştik. Anlıcağınız o herkeste olan okukun ilk günü heyecanı, sevdiğinin dikkatini çekmeye çalışmak, yeni aldığı adidas çantayı milletin gözüne sokmak.. Bunlar bana tersti anlayacağınız. Bu günlerde bana düşen "Aslen kayseriliyiz buraya İzmirden geldik babam memur " repliğini söyleyip oturmaktı.
Bunları düşünürken babamın geldik çocuklar demesiyle irkildim. Her seferinde kapıyı sert vururdum, babam bunu farkeder ama sesini çıkarmazdı.Defne 9. Sınıf ve pek iyi anlaştığımız söylenemez. Yani en azından benim açımdan. O kendi içinde neler kuruyor kim bilir.
Genelde dalgın yürürüm ayaklarım yere sağlam basar. Biri ittirdiği zaman lap lap diye irkilirim olduğum yerden. Ben böyle yürürken yanında 1 sarışın yamuk çeneli bi çocukla dolanan sert bi cisim bana çarptı.
'Ablacım pardon'
Cümlesini duyunca bi garip oldum.Genelde böyle çocuklar yani her okulda olan yakışıklı fame kendini efendi yapan tipler gibi önüne baksana gerizekalı yerine bu tepkiyi beklemiyordum doğrusu.'Önemli değil benim hatam. Kusura bakma.
Demekle yetinmiştim. O şokla ancak bu kelimeleri bulabildim.'Sorun değil sen iyi ol da.'
Allahım dedim bana iyi ol da.. mı dedi o. Uzun zamandır kimse bana iyi ol gibi bi kelimeyi bu kadar manalı söylememişti.
Sınıflar açıklanırken tek bir dileğim vardı. Onu siz anladınız zaten. Fakat ismini bile bilmiyordum. Nasıl olacaktı ki bu? Sınıflar açıklandığında sırama gidip oturdum. Hiç kimseye bakmıyordum. Sadece çantama sarılıp durdum öylece.
'Şampiyon sırayı çekebilir miyiz?'
Diye bi ses geldi arkadan. Başta aldırmadım ama aklıma o geldi ve arkamı dönüp 'Olur' diyebilmiştim. Ardından bizim beyaz atlı ninja turtle öyle bir güldiki bu hissi en son annemin öldüğü gün sarılırken hissetmiştim...
Biraz bizden bahsedeyim.Adım Melisa.BALIK etliyim bazı kişilere göre dombiğim zaten hayatımda 2 insan var. 2 kardeş 1 baba diyar diyar gezeriz. Taa ki babamın 'İş kızım ne yapayım?' Repliği son bulana kadar. O ana kadar bize aşık olmak haram, arkadaşa bağlanmak yasak, derslere çalışmamak caiz değildi. Bu işte yani fazla söze gerek yok.
İlk defa yatağa yattığımda aklımda başka bi düşünce vardı.
'Ya bu sefer bulduysam?'