De volgende dag werd ik wakker met barstende hoofdpijn. Ik keek verward om me heen tot ik me realiseerde dat ik in de woonkamer lag. Ik hoor een fluisterende stem naast me. "Pssst..hey! "
Het was Tyler. Tyler die normaal nooit zo rustig is. Nouja, behalve als hij slaapt misschien. Hoewel ik daar ook mijn twijfels bij heb. Ik bedoel tuurlijk,hij zal geen heel lied zingen. Maar toch,sommige mensen praten in hun slaap, en ik weet vrij zeker dat Tyler er 1 van is.
Ohja shit,hij zei wat tegen me. Ik moet echt eens stoppen met dagdromen. Of in dit geval ochtend dromen. Hoe laat is het überhaubt?
8 uur..8 uur..8 UUR?! Normaal ben ik nooit zo vroeg wakker! Er klopt hier iets niet.
Als ik om me heen kijk zie ik dat ik gelijk heb. Of ik ben gek geworden,of Troye ligt niet meer op dezelfde plek als gisteren.
Misschien is hij gewoon gaan wandelen ofzo. Ik bedoel, mensen doen dat. Toch? Of misschien is hij wel ontbijt halen.
Dat zou fijn zijn! Tyler en ik zijn beide geen ochtendmensen. En ik heb geen zin in een discussie zo vroeg op de ochtend.
