မာနတံတုိင္းကာရံထားေသာအခ်စ္စံအိမ္
Part-3
Sehunအခန္းထဲမွSofaေပၚမွထိုင္ေနတုန္းဖုန္းျမည္လာသည္။သူဖုန္းေလးကိုလွမ္းယူကာ အစိမ္းေရာင္ေလးကိုယာဖက္သို႔ဆြဲလိုက္သည္။
"Hello!သမင္မ waeyo"
"နင့္အိမ္လာမလို႔ heheeX"
"ေအး...လာခဲ့ေလ လာခဲ့ေပါ့"
"ငါမွနင့္အိမ္မသိတာလို႔" Luhanေအာ္လိုက္ေတာ့Sehunသူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ေကြးညႊတ္လိုက္မိသည္။
"ငါ့အိမ္ကကားလႊတ္လိုက္မယ္ေလ နင့္အိမ္ေျပာ"
"အရင္အိမ္ပဲ မသာရ မမွတ္မိရင္ကြကိုသာသတ္ေသ လိုက္ေတာ့ ငါသိပ္မေျပာခ်င္ဘူး"
"ငင့္ ေအးပါ နင့္စိတ္ခ်ည္းပဲ"
Sehunလည္းdriver Kimကိုသြားေျပာမလို႔ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္။သူမွတ္မိတာေပါ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အမွတ္တရေတြစုေနတဲ့ေနရာေလးကို အိမ္ေလးကေတာ့ပန္းေရာင္ေလးျဖစ္သြားေခ်ၿပီေလ။
Luကျခံေရွ႔မွာမတ္တပ္ရပ္လ်က္ေစာင့္ေနသည္။ကားကိုေတြ႕ေတာ့ခ်က္ခ်င္းတခါးဖြင့္ကာဝင္လာခဲ့သည္။
"Omoyar!လွန္႔ထွာ ငါမဟုတ္ပဲ သူမ်ားကားဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ" Sehunေမးလိုက္ေတာ့သူမရဲ႕ သမင္မ်က္လံုးေလးေတြ ပိတ္သြားတဲ့ထိရယ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္သူ႔လက္ကိုခ်ိတ္ကာ ပုခံုးကိုမွီလိုက္ေတာ့ Sehunလွန္႔သြားရျပန္သည္။
"ငါၾကာရင္ႏွလံုးေရာဂါရေတာ့မယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ" သူLuကိုမေက်မနပ္ျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ငါကနင့္ကိုလြမ္းေနတဲ့ဟာကို နင့္နဲ႔မေဆာ့ရတာၾကာၿပီ" luကေတာ့ငိုသံသဲ့သဲ့ေလးႏွင့္အေျဖေပးေနသည္။
"ေအးေအး အိမ္ေရာက္ရင္ေဆာ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား ခုထိကေလးစိတ္ကမေပ်ာက္ေသးဘူး အသက္ကသာႀကီးသြားတယ္ စိတ္ကႀကီးမလိုက္လာဘူး ဘယ္မွာက်န္ခဲ့လဲမသိဘူး"
"Koreanမွာက်န္ခဲ့တာေလ" Luေျပာၿပီး မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္သြားေအာင္ ျပံဳးလိုက္သည္ကိုေတာ့ Sehunမျမင္လိုက္တာ ေသခ်ာပါသည္။
****
Krisလည္းဘာမွမေျပာပဲyeollieရဲ႕ေျခသလံုးကိုအသာရိုက္လိုက္ေတာ့ အလိုက္တသိဖယ္ေပးသည္။မရမက ႏွင့္ကုန္းရံုးထသည္။ျပန္လဲတာပဲေလ အားမွမရွိေတာ့တာ
