Chapter 5- WHAT?!

0 0 0
                                    

Christian's POV

*PHONE RINGING*

>>KUYA<<

[Bro!]

"Kuya! Bakit?"

[Ba't wala ka dito sa bahay?]

"Ahh.... Ano kasi Bro, andito ako ngayon sa condo. Why?"

[Wala lang... Yung totoo nga Ian, umiyak ka lang kagabi no? Nagseselos ka ba?]

"Ahh... Hindi ah! Impossible!"

Oo nagseselos ako. Wala namang rason kung hindi ako pupunta dito sa condo eh.

[Weeehh? Bro, di sa pinapaselos kita ah? Alam ko namang pareho nating gusto si Cass, pero pumapayag siya sa Engagement party. Sorry Christian.]

"Kuya.. Diba sabi ko naman? Ikaw na ang bahala kay Cass. ^^ Bro, I'll hung-up. Kailangan ko pang maligo at madami pa akong gagawin. Bye."

[Sige Bro! Bye.]

Binaba ko ang telepono at nagsimulang magmukmok. Masakit talaga. Right time na sana para umamin pero bakit?! Bakit si Cass pa?!

*DOORBELL RINGS*

Tiningnan ko kung sino ang tao at si Kela nga...

*Flashback*

Habang naglalakad kami papunta sa bahay nila, wala talaga akong intensyon na umuwi sa bahay.

"Kela, hanggang dito nalang muna. Sa condo kasi ako didiretso." -ako

"Ahh.. Ganun ba? Sige." Matamlay niyang sagot sa akin at nagpaalam sa akin.

"KELA!" Sigaw ko at lumingon siya.

"Bakit???" -siya

"Ingat ka ha!! Bye!" -ako

Unti-unti akong naglakad papalayo at napaisip ako about dun sa sinabi ko kay Cass sa garden na si Kuya na ang bahala. I didn't really mean to say it pero napilitan ako para di na maguluhan at maipit si Cass.

*Flashback Ends*

"Uy Kela! Napadalaw ka? Pasok." -ako

Papasok siya at may nakita akong may bitbit siyang lunch box.

"Kumain ka na ba? Eto I've brought foods para sabay na tayo." -siya

"Sakto! Haha... Thank you." -ako

"You're welcome. Mag-isa ka lang dito?" -siya

"Oo. Since akin naman na 'to."-ako

"Ganun ba?" -siya

Tumango nalang ako at tinulungan siyang ihanda yung foods at plates. Sa totoo lang mukhang andaming niyang dala hahaha...

"Ba't ka nga pala napadalaw?" -ako

"Ang boring dun sa bahay. Walang magawa. Ikaw? Ba't ka nandito? Umiyak ka no?" Hala!

"H-hindi ah! Imposble naman!" Palusot ko.

"Imposible ka diyan! Halata sa mata mo Ian. Umiyak ka. May problema ba?" Tanong niya sa akin at mukhang nag-aalala talaga siya.

"Wala akong problema! Ano ka ba? Ok nga ako eh!" Sagot ko at pinilit kong ngumiti.

"Mahuhuli rin kita Ian." -siya

Di na 'ko sumagot at kumain nalang nang kumain.



Kela' POV

The EndingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon