วันนี้ท้องฟ้ากระจ่าง...สีฟ้ากระจ่าง เป็นวันที่อากาศดีมากๆ เหมาะสมกับการเช็ดกระจกที่สุด อิอิ!!
ไคลลีย์เช็ดกระจกอย่างกระวีกระวาด ถ้าเทอเช็ดกระจกเสร็จเร็วก็จะได้ออกไปเที่ยวกับเจสซี่เพื่อนรักของเทอ
เฮ่อ...แย่ชะมัดเลย วันนี้เป็นวันหยุดแท้ๆ ทำไมต้องมานั่งทำงานทั้งๆที่คนอื่นเขาพักผ่อนกัน
เทอเบ้ปากน่ารักน้อยๆ
การเช็ดกระจกบนอาคารชั้นสามของอาคารไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย งานแบบนี้นี้น่ะเหมาะที่จะให้ผู้ชายทำมากกว่า แต่ทำไงได้ละ...ในเมื่อเทอไม่ได้เกิดมามีเงินทองอย่างคนอื่นเขานี่นา จะเลือกได้ว่าอยากทำอะไรหรือไม่อยากทำอะไร
ไคลลีย์คิดอะไรเพลินๆ ดันทำที่เช็ดกระจกหลุดมือ เชี้ย!!
เทอพยายามคว้าเอาไว้แต่ไม่ทันเสียแล้ว แถมตัวเองจะตกตามไปเสียอีก ดีน่ะที่มีเชือกถูกเอวเอาไว้ ที่เช็ดกระจกปลิวลงไปต่อหน้าต่อตา
" ตายแล้ว!! " เทอร้องเสียงหลง เสียวสันหลังวาบ นึกว่าถ้าเป็นตัวเองป่านนี้คงตายไปแล้วเรียบร้อย แต่ทันทีที่นึกถึงสีหน้าของคุณเจมส์ก็ทำให้ไคลลีย์ต้องครางเสียงอ่อยออกมา
ที่เช็ดกระจกราคาแพงของบริษัท...หล่นตุ๊บลงไปทั้งที่เห็นกันอยู่หลัดๆแท้
ไคลลีย์มองตามสายตาละห้อย อยากให้ตัวเองมีมือยาวเหลือเกิน จะได้คว้ามันกลับมาคืน ไคลลีย์หน้าเสีย เพราะรู้ดีว่าตัวเองหวังโดนเล่นงานหนักแน่ นึกถึงจำนวนเงินค่าที่เช็ดกระจกราคาแพงที่จะต้องถูกหักจากเงินเดือนของเทอ ไม่รู้ว่าจะหมดทั้งเดือนรึเปล่า เดือนนี้เทอจะเอาอะไรกินข้าวละ ไคล์ต้องกินบะหมี่ทั้ง้ดือนหรอกเนี้ยะ ไคลลีย์ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ออกมา แต่ดูเหมือนโชคของเทอจะยังร้ายไม่พอ เมื่อที่เช็ดกระจกของเทอดันลอยลิ่วลงใส่รถใครก็ไม่รู้
ปั่ก!!
ไคลลีย์รีบหลับตาไม่กล้ามอง นึกว่าตายแน่ๆคราวนี้ต้องตายแน่ๆ ทำไมถึงซวยซ้ำซวยซ้อนแบบนี้
YOU ARE READING
Heart enemies
Randomแง้ๆ แย่ชะมัดเลย จู่ๆ ก็ต้องเป็นฟนี้นายจอมโหด ตาบ้า...ฉันไม่ใช่คนรับใช้น่ะ แค่ทำกระจกเขาร้าวแค่นี้ ต้องชดใช้กันทั้งชีวิตเลยหรอ? มันจะมากเกินไปแล้ว!!
