vleugels

《4》

Ik deed de deur van het huis open en en riep "máááááám ik ben thuis!" Maar ik kreeg geen andwoord. Nog een keer riep ik "ik ben tuihuis!" Maar nog steeds kreeg ik geen antwoord. Ik liep naar de kamer en plofte op de bank, die waren vast Elisa halen van een vriendinnetje ofzo. Ik zette de tv aan een zapte en beetje langs alle zenders. Ik zette de tv weer uit. Toen zag ik een anvalop op tavel liggen. Ik pakte hen op een kerk wat er in zat:
Een brief ik las hem een ik schrok. Er stond:
beste Esra
Gister ben je 13 geworden, en dus een ware elf, zoals je misschien al hebt gemerkt heb je nu twee vleugels en heb je bepaalde krachten.
Morgen om 11 uur in de ochtend komen wij jou ophalen. Wij verwachten dat je dan al je spullen hebt gepakt en klaar bent om weg te gaan.
Je ouders en je zus zijn al bij ons.
Je zult en test ondergaan om te kijken wat voor elf je bent en of je het waard bent om een elf te zijn.
Met vriendelijke groet: het ministerie van bosnilfanië (elfen land)

Dertien? Gister? Ik word pas over twee maanden dertien?
Ik zuchtte. Ik liep naar boven en pakte mijn koffer onder mijn bed vandaan en begon hem in te pakken. Mijn kleren, wat boeken, en knuffel (ja, ik slaap nog met een knuffel en ik ben bijna dertien) mijn tandenborstel en een kam.
Make-up pakte ik niet in, dat deed ik toch maar eens per jaar op. Met kerst. En dat was dan alleen om oma en plezier te doen want zij wou graag dat ik de make-up op deed die ik elk jaar van haar kreeg voor mijn verjaardag.
Zo, mijn tas was gepakt. Meer had ik niet nodig toch?

~~~~~~~~de volgende ochtend~~~~~~~

Slaperig opende ik mijn ogen en liet met puur mijn wilskracht het irritante gepiep van de wekker stoppen.
OMG! Ik liet gewoon met mijn gedachte de wekker stoppen!
En liep naar beneden. "Mam, mag ik thee?" Vroeg ik. Maar toen zag ik de brief op tafel liggen en ik herinnerde me dat mam er helemaal niet was.
Ik stond op, liep naar de keuken en zette de waterkoker aan. Ik keek op de klok "oh, shit. Al tien uur. Ik moet opschieten" ik werkte snel een boterham met kaas naar binnen, pakte mijn koffer en rende naar buiten. Net op tijd.
Voor mijn huis verscheen opeens een auto. Een zwarte auto. Met twee vleugels.
Een deur ging open en een brommerige opa stem zei "stap maar in esra"
Ik deed wat me gezegd werd en stapte in de mysterieuze auto...