Soyut

Sonbahar

Nereye gideceğimi bilmeksizin yürüyorum.Sonbaharın umutsuzluk verici güneş ışığı gözüme çarpıyor.Yapraklar üzerime katıksız olarak dökülüyor.Ve hala soyut biriyim.Gözlerimi kapayıp ne zaman ileriye baksam , karanlığı görüyorum.Bilinmeyenin dışında biriyim ben.Anne,baba gibi ebeveynlerim yok.Eve geç kalma diyen ,beni düşünen biri olmaksızın yaşıyorum.Hiçbir şekilde diğer çocuklar gibi olmadım.Ben farklıyım.'Farklı' kendime baktığımda hep bu sözcüğü görüyorum.

Her zaman sınavlardan dereceler alarak ödüller kazandım .Övünülmesi gereken bir şey iken insanlar benden uzaklaştı.Farklı olduğumu düşünüp bana insanmışım gibi davranmadılar.Hala anımsarım ; bundan 6 sene önce Seda adında bir öğretmenim vardı.Belki de beni ilk seven ve benimle ilk övünen insan oydu.Ben onu da sevemedim.Sevemezdim.Küstahlık olurdu.Bana bakan kadın bile bana başka gözle bakardı.Ben öğretmenimi seversem , ona kötülük yaparmışım gibi hissettiğim sürecede onu asla sevemedim.

Benim hikayem böyle.Yalnızlığı anımsatan siyah bir boşluk.Bu oldukça bariz ve musdarip bir durum.Delirmenin kıyısındayım.Beynim sürekli acının çılgın kavramıyla uğraşıyor.Sözler boşluk,hayaller umut içeriyor.Ve hala nereye gideceğimi bilmeksizin yürüyorum.

'Soyutlamak' ,son 13 yıldır insanlar tarafından bana hep yapılan bir eylemdi bu.4 yıl nereye kayboldu diyorsanız o zamanda bilinçli olmadığım düşünülürse,evet zavallının tekiyim.Hiçbir insanı sevmeyecek kadar soğuk ve mistiğim.Belki annem olsaydı,sevginin gerçek tadını tadabilirdim.Ama ne yazık ki belkiler ve keşkeler benim düşmanım.Ben buyum ve değişmeyeceğim.O yüzden ne keşkelerin ne de belkilerin hayatımda yeri yok.Hayatımda yeri olan şeyler yalnızlık,siyah,boşluk ve hayaller.

Hayaller,onlar paha biçilmez şeyler.Umutlarım ve sevinçlerim onlara bağlı bir kapı.Acı dolu beynimin tek güzel yanı 'hayaller'.

Paramparça olan kalbimin kırıkları yürürken histerik olarak beynime çarpıyor.Müthiş acı yürümemi daha da zorlaştırıyor.İki tane taşkın ve hoppa genç yanımdan geçiyorlar.Körpe oldukları kesin,delirmişcesine bağırıyorlar.Umursamadan gitmeye devam ediyorum.Ve hala nereye gideceğimi bilmiyorum.