Vervloekt

Hoofdstuk 1: Eekhoorns, Heksen & Spionnen

9 juli 2012

Spencer POV:

Alle kinderen van blauw mogen nu weg van school, ga naar huis of ga naar het basisgebouw van blauw tenzij er op je schema iets anders staat.

Eindelijk, we mogen naar huis! "Hé Spenc, ga je mee naar het basisgebouw?" Ik wil wel maar ik kan niet, op mijn schema staat dat ik naar huis moet om de was op te hangen. "Nee, sorry volgens mijn schema moet ik naar huis." Die schema's zijn soms echt zo vervelend, je went er op zich wel aan, maar het is nog steeds niet leuk. "oh jammer, nou ja dan een andere keer."

Ik vind het bos echt zo mooi, ik kom er altijd langs als ik terug naar huis ga. Wacht, Is daar nou een eekhoorn? Die zie ik bijna nooit hier! Ik houd echt zo erg van eekhoorns, het zijn mijn favoriete dieren, hij heeft ook echt een hele bijzondere vacht die hem nog mooier maakt. Nee! Hij gaat weg. Weet je wat? Ik ga er achteraan. Eigenlijk mag dat niet, want dat is buiten het terrein waar we mogen komen, maar één keer kan toch geen kwaad? Ik ren zo snel mogelijk achter de eekhoorn aan,

maar opeens stopt de eekhoorn. Hij kijkt me helemaal recht aan, en komt naar me toe gelopen. Dan gebeurt er iets raars, de eekhoorn begint heel fel licht te geven, het licht word steeds groter totdat er opeens een mens staat. "W-wie bent u?" Vraag ik aan de vrouw die voor me staat, terwijl ik nog aan het bijkomen ben van de schrik. "Ik ben de Goede Heks, mijn naam is Heather. Ik wil je alleen maar helpen, je hoeft niet bang te zijn." Wat? Een heks? Die mij gaat helpen, waarmee? "Maar heksen zijn verboden! Je mag helemaal niet toveren van de Stem. Als de Stem erachter komt dat ik met u heb gepraat dan-" Dan word ik onderbroken door Heather, "Rustig maar, ik heb een spreuk op mezelf en jou gedaan waardoor we hier niet kunnen worden ontdekt door de Stem en ook niet door de meeste van haar spionnen." Ik hoop maar dat die spreuk werkt, anders heb ik echt een probleem. "Waarmee gaat u mij eigenlijk helpen Heather?" Vraag ik aarzelend, kan ik haar eigenlijk wel Heather noemen? Kon ik haar niet beter gewoon mevrouw noemen. "Ik ga je helpen om de Stem te verslaan en allemaal weer een vrij leven te krijgen." Oh mijn god, de Stem verslaan. Wie denkt ze wel dat ik ben? "D-de Stem? Maar niemand weet hoe de Stem eruit ziet? En waar de Stem woont? W-weet u wel hoe gevaarlijk dat is? En hoe ga ik dat doen zonder toverkracht?" Waarom precies ik? Kon het niet gewoon Amy zijn, of Katy? Die is veel stoerder dan ik, die durft bijna alles. "Je hebt wel toverkracht, je bent er alleen nog niet achter gekomen omdat je het nooit hebt kunnen en mogen gebruiken. De Stem weet dat je toverkracht hebt, maar weet niet dat je wordt getraind om het te gebruiken. Als hij daar achter komt, wat ook gaat gebeuren waarschijnlijk, dan wordt je waarschijnlijk vaak gecontroleerd door de spionnen." Oh help, dit vind ik echt niet leuk. Alsjeblieft, zeg dat dit een grap is. Ik word zo meteen wakker, en dan blijkt het dat dit allemaal niet bestaat. "Dit is geen droom Spencer." Oh fijn, ze kan gedachten lezen. Moest er nog eens bij komen. "Maar hoe ga ik ooit de Stem kunnen verslaan?" Ik hoop dat het nog heel lang duurt voordat ik de Stem moet verslaan, anders gaat het sowieso niet lukken. "Ik ga je leren je toverkracht te gebruiken, en ik ga je van alles over de Stem leren. Ik ga je leren wat je moet doen om van haar te winnen, en waar je haar kunt vinden. Je zal elke dag hier naartoe komen, ik zorg er voor dat je wordt verdubbeld zodat het lijkt alsof je je schema volgt." Dat is eerlijk gezegd best wel cool, ik kan gewoon worden verdubbeld en dan allemaal andere dingen gaan doen. "Kom morgen weer hier heen om half 1 s'middags en dan zal je je eerste les krijgen." Oh mijn god, we beginnen meteen morgen. Ik hoop echt dat het niet te moeilijk wordt, anders weet ik niet hoe het ooit gaat lukken.

"Nou, dan tot morgen. Er ligt zo meteen in de linkerkast van je kamer een dik boek, die moet je morgen meenemen." Waarom heb ik boeken nodig als ik ga toveren? Nou ja, ik zal hem wel meenemen voordat ze gaat zeuren. "Tot morgen Heather", zeg ik aarzelend. Als ik thuis kom zie ik mezelf met tegenzin de laatste beetjes was op hangen, blijkbaar ben ik vandaag ook al meteen verdubbeld toen ik bij Heather was. Iets later ga ik naar de wc, daar kan ik het beste naar mezelf toegaan om weer één persoon te worden. Dan kom ik erachter dat de tweede ik Tom is tegengekomen. Hij zit ook bij blauw, en is echt heel erg aardig. Alle mensen van rood en geel, die nu niet werken, moeten beginnen met koken. Pfff, het was echt fijn dat je de Stem niet kon horen bij Heather. "Spencer! Volgens je schema moet je beginnen met je huiswerk." Als ik de Stem kan verslaan hebben we ook geen last meer van stomme schema's,, ik hoop echt dat het me gaat lukken. "Oké Linda! Dan ga ik mijn huiswerk maar maken hè, want het is nou niet echt dat ik een keus heb." Linda is mijn zus van 19. Ze mocht van de Stem nog niet het huis uit, maar ze moet als pap en mam bezig zijn op mij letten.

De mensen van blauw en groen moeten nu eten bestellen. De andere mensen volgen gewoon hun schema. Een half uurtje later ben ik klaar met mijn huiswerk, dan hoor ik net op tijd de bel gaan. Het eten dat we hadden besteld is precies op het goede moment aangekomen, net wanneer ik klaar ben met mijn huiswerk. Als ik naar onze eettafel wil lopen zie ik dat er een dik boek in mijn kast ligt die er normaal nooit ligt. Ik blader uit nieuwsgierigheid door het boek, maar ik begrijp niet wat er staat. Het is in een taal geschreven waar ik nog nooit van had gehoord, er staan ook allemaal tekeningen in van spullen. Op sommige bladzijdes kon ik wel lezen wat er stond, maar ik wist toen ik het begon te lezen eigenlijk niet meer waarom ik het nou zo graag wilde lezen. Er staan hele rare dingen in over een of andere magische ketting die je nodig hebt om hele sterke vloeken mee te verbreken. Er staat in dat het krijgen en het kunnen gebruiken van die ketting niet makkelijk is, maar waarom dat staat er niet in. Ik hoop dat ik die ketting niet nodig heb, want er staan ook allemaal andere enge dingen over die ketting in. "Spencer! Ben je doof of zo? Ik roep je al de hele tijd!" Oh ja, we gingen eten. Oeps, ik was een beetje afgeleid door dat boek. Wacht, is dat niet het boek waarvan die heks zei dat ik het moest meenemen morgen? "Spencer als je nu niet komt eet je niet mee!" Dan ren ik echt heel snel naar beneden, ik wil natuurlijk wel eten.

Als ik eindelijk mijn eten op heb, pizza met tonijn, ga ik terug naar mijn kamer om verder te bladeren in het boek. Wanneer ik heel even door het raam staar zie ik iets bewegen, ik ga dichterbij staan om te zien wat het is. Als ik eenmaal voor het raam sta zie ik een zwart gedaante wegrennen. De spionnen zullen me toch nog niet door hebben? Dat zou wel heel erg snel zijn.