Tears are Falling

Chapter 5 - Who's that boy ?

©Zoe's POV

We are in hotel right now. May jet lag pa ata ako at nadagdagan pa ang sakit ng ulo ko dahil sa mga media at fans na humabol kay Micheal. Sobrang sikat talaga sya dito sa Korea. At eto ako ngayon naiwan mag-isa sa hotel. Meron kasi syang interview. Nkakabagot talaga sobra.

(tingin tingin sa hotel)

Hmm. Ok. Beautiful but not so much. If I will give design to this hotel I know maraming magiging costumer to.

Binuksan ko ang tv.

Lipat. Lipat. Lipat.

Hmmm. Ayun!

I see Micheal on tv with one girl.

Ah. eto pla yung interview na sinasabi nya. Hmmm. Parang familiar skin yung girl.

" Wait. Kilala ko tlaga siya eh. Isip. Isip. Isip. "

Bumalik sakin ang Missing You. Tama! Siya si Joy Lee sa Missing You.

Bumalik ang memories at pati ang pain. Oo. Nandun parin ang pain sa puso ko. Lahat lahat. Tandang tanda ko pa.

Napatingin ulit ako sa tv. Bagay na bagay sila ni Micheal. Gwapo at Maganda.

Si Joy Lee sobrang ganda at ang kinis pa. Mas bagay pa sila ni Micheal kaysa kay Julius Han.

Naalala ko tuloy yung pangarap ko dati na mkapunta sa Korea at liligawan ko si Julius. Nkakatawa. Dahil nandito na ako sa Korea. Dati isang pangarap lang ang lahat.

Pero nakuha ko ang pangarap na yun dahil kay Micheal. Si Micheal lang ang kailangan ko.

KAMI lang ni Micheal.

Pumatak ang luha ko. Good memories with Him. Yun lang ;)

Biglang nagring ang phone ko.

Number lang kaya natatakot ako.

Simula kasi nangyari ang lahat wala na akong pinagkakatiwalaan kundi si Micheal lang.

"Kring. Kring."

Hawak ko lang ang phone ko habang nanginginig ang kamay ko.

"Kring. Kring."

Haaay. Sasagutin ko na..

" H-Hellow? Who's this? "

hindi parin matanggal ang takot ko.

" Mam..This is the P.A of Mr. Hyung. He said that you go to his dressing room and wait for him. "

" A-aahhh. Ok. "

"Are you ok, Ma'am ? "

" Yes. B-bye"

pinatay ko kaagad.

Ginamit ko ang kotse ni Micheal. Well, I can drive.

Agad agad kong pinatakbo ang kotse. Mabilis lang ako kaya I'm here in the station na.

I started walking.

" Siya yun diba ? " sabi nung isang girl.

" Yeah. Siya nga yun. " sabi nung ksama nya

Ano bang problema nila ? Bakit lahat nakatingin dito. Haaay. Go Zoe. Don't mind them.

Yumuko nalang ako. Ayoko ng ganito. Lahat nakatingin skin. >______<

Lakad.

Lakad.

Ok Zoe. Your near.

Yuko pa.

Lakad.

*Booom!*

" Ouch ! " hinawakan ko ang ulo ko. Ang sakit sobra.

" Hey! Marunong ka bang tumingin sa daan ?! Binangga mo ako oh. LOOK! " sigaw nung lalaki

Ang kapal neto aah. Hindi man lang magsabi ng dahan-dahan. Antipatiko! Yabang.

Tumingin ako sa lalaki.

" Ano ?! Titingin ka lang ba dyan ?! " sigaw ulit nung lalaki.

WAIT. Familiar ang face nya..

Tumigin lang ako sa kanya. ..

*sound of footstep*

Pumikit ako at pinakinggan ang footstep.

*sound of footstep*

Si Micheal. Si Micheal yun..

Tumingin agad ako sa likod.

Si Micheal nga. :D

Agad agad akong tumakbo para yakapin sya.

"Harry.. " sabi ko habang nkayakap sa kanya. Ewan ko? Pero parang gumaan ang pakiramdam ko. Feeling ko safe na ako.

" Harry? Who's Harry? New frriend mo ba ? " Sabi ni Micheal

" Harry naman.. Ikaw si Harry . " mas lalong humigpit ang yakap ko sa knya.

" Bakit ? May nangyari ba?! Ano ? Sabihin mo ? " may pag-aalalang sabi nya.

" Micheal, Bakit ka ba may P.A ? Bakit mo ba sya pinatawag skin yun? Alam mo nmang hnd ako nagtitiwala sa iba eh. Ayokong may tumawag na iba maliban sayo. At natatakot ako..., Kasi nkatingin sila sakin. Nkakahiya ako. :( " Hindi ko na napigilan ang umiyak.

Hindi ako sanay sa maraming tao. Ksi ntatakot ako. Nkakahiya ako. Kinakahiya ko ang sarili ko. Nandidiri ako sa sarili ko. Madumi ako. Kaya hnd din ako umaattend sa mga Fashion Show ko dahil ayokong makita ako ng maraming tao. Humaharap lang ako kapag nandyan si Harry. Siya lang ksi ang lakas ko. Siya lang ang nkakaalam ng lahat. Siya lang ang nagsasabing hindi dapat ako mahiya.

" You're not Hanna anymore. Your Zoe, right? " sinasabi nya yun habang hinihimas nya ang likod ko.

Thanks Micheal. I'm feeling comfortable.

" YES! I'm not Hanna. Hanna is dead. I'm Zoe Lee. " masyang sabi ko.

" Good. " alam kong nagsmile sya.

Tinanggal ko na ang pagkakayakap ko sa kanya. At narealize ko na madaming nkatingin samin at kumukuha ng picture. Oww. so embarrasing.

" I'm sorry Micheal. Tingnan mo. So embarrasing " bulong ko.

" Haha. Its ok. Handa nman akong sabihin sa knila na si Zoe Lee. Ang sikat at magaling na Fashion Designer sa France ay girlfriend ko. " ngiting sabi niya.

Ngumiti lang ako at pareho kaming tumabo na hawak-kamay.