Ben ona arkadaş gözüyle bakmadığım halde o bana hala arkadaş gözüyle bakıyordu. En nefret ettiğim 2. şeydi birisinin beni anlamaması. Keşke aşık olduğumu anlasa da onun sımsıcak kollarına atlasam, sevgiyle bakan gözlerine bende baksam. Birlikte eğlensek, gezsek, el ele sokaklarda yürüsek ve herkes bize baksa 'ne güzel çiftlermiş' dese. Ama bunlar sadece rüyalarda oluyor. Bazı rüyalarda yani. Neyse aradan tamı tamına 5 ay geçti ama o bana hala çıkma teklifi etmedi. Yani insan yine de bi 'benimle çıkar mısın' filan der. Ama yok nerde ukala işte ama seviyom napıyım. Tamam yani gel gezelim diyo ama ben bunu çıkma teklifi olarak anlamıyorum. Onu o kdar zorluyordum ki bana çıkma teklifi etse diye. Hayır söylemiyordum, bakışlarımla bana çıkma teklifi etsin diye zorluyorum. Ve sonunda o bakışımdan anladı.
-Duygu?!
-Efendim Uğur dedim ne olcağını bildiğim halde bilmemiş numarası yaparak
-Ya biliyorsun uzun süredir senle takılıyoz ama hiç ben sana şu soruyu sormadım dedi o sırada bende anlamadım ne diceğini ve bomba birşey dedi;
-Hani biz takılıyoruz ya
-Evet dedim tabi o sırada mutluluktan ölüyorum ve terlemeye başlıyordum
-Ya benimle......
-Seninle ne??
-Çıkar mısın yani sevgilim olur musun anladın sen anladın ya zaten dimi yoksa bidaha sormamı ister misin???
-Bee..nnn...mii inanmıyoo...rum EVET! dedim gören sanır evlenme teklifi ediyo. Ama napıyım aşırı derece mutlu...ydum. O zamana kadar işte onun beni aldattığı güne kadar...
