My So Called Love (ONHOLD)

MSCL:CHAPTER ONE

"Ma bat ba tayo nag titiis sa babaeng to? Puro pasanin Lang naman ang binibigay nito sa buhay natin ehh, bakit pa kasi tinulungan pa ni itay ito, nang dahil sa kanya ay patay na si papa mahigit tatlong taon na simula ng maaksidente tong babaeng to pero hanggang ngayon wala paring naghahanap sa kanya para naman maiuwi na natin Ito sa kanila" ayan nanaman sila nagtatalo ng dahil sa akin.Pero kahit na tinatrato nila ako ng ganito tinitiis ko na Lang dahil sa malaki ang utang na loob ko sa kanila.Siguro Kong hindi ako sinagip ng tatay ni Aeya patay narin ako ngayon ,Nakita kasi ng humahabol samin ang papa ni Aeya kaya pinaputukan siya pero sa kabila ng sugatan niyang katawan nagawa parin niya akong dalhin sa bahay nila kaso sakto palang ng nakaabot na kami sa bahay niya, binawian na agad siya ng panginoon ng buhay kaya nagpapasalamat talaga ako ng marami sa kanila kung pwede kulang silang tulungan sa mga gawain dito ginawa ko na but I can't see, I'm blind ,I'm a burden to them

"Huy tumahimik ka nga baka marinig ka niya " sabi ni aling lucing ng pabulong pero dinig na dinig ko pa rin .Tama naman talaga ang sinabi ni Aeya isa Lang akong pasanin sa buhay nila siguro mas mabuting umalis nalang ako dito

Pero bago ako umalis ,Umupo Muna ako sa kamang hinihigaan ko at nag dasal "Lord please guide me the moment i walk away from this place,I may not see the things,the people around me but please guide me by your light, hindi ko alam kung saan ako pupunta pag alis ko dito panginoon ko. Kayo napo ang bahala sakin sana po bantayan niyo ang mga taong kumupkop sakin ng mahigit tatlong taon .Kahit hindi po maganda ang trato nila sakin mahal ko po sila at pinapatawad ko na po sila .Amen."

Pagkatapos kung mag dasal agad akong umalis, sa panahong yun hindi ko na iniisip kung saan ako pupunta, basta lang ang nasa isip ko kaylangan kung makaalis .

Naglakad lang ako ng naglakad ewan ko kung nasaan na ako, basta ang alam ko lang malayo layo narin ang nalakad ko .

Dahil narin sa pagod ay nag pahinga muna ako, nasaan na kaya ako?

Umupo ako galing sa pagkatayo ko, habang nag pahinga ako muli ko na namang na aalala ang lahat ng pangyayaring iyon, agad naman akong napaiyak habang inaalala ang lahat ng nangyari.

Kahit tatlong taon na ang nakalipas, hindi ko parin lubusang matanggap na wala na sila ang saklap lang kasi sa ganoong paraan sila namatay, gustuhin ko mang magpakatatag at kalimutan ang lahat ng nangyari ay hindi ko magawa . Sobrang bigat ng yun para kalimutan ko lang yun sa isang iglap,

Alam kong masamang maghiganti pero, para sa mga magulang ko gagawin ko ang lahat mahanap ko lang ang pumatay sa mga kanila .Maaring bulag man ako ngayon pero maghihiganti parin ako, hindi ko alam kung paano basta maghihiganti ako.

Dahil sa Sobrang pagod ay nakatulog ako.

Hanggang sa!!
. . . . . .. . .
Ma pa kayo po ba yan?
sabi ko habang hindi parin makapaniwalang nakita ko sila ngayon

Tumango lang sila, tumayo ako at yinakap sila namiss ko talaga to ang yakapin sila ng sobrang higpit .

"Ma, pa miss na miss ko na po kayo "sabi ko habang may namumuong luha sa mata ko

"Kami din anak miss na miss kana din namin ng mama mo "

"Pa, ma hindi ko na kaya ang mga pagsubok na ibinibigay ng diyos sakin minsan gusto ko nang sumuko "

"Anak wag mong sabihin yan, alam namin na kayang kaya mo yan, basta wag ka lang mag pa apekto sa mga pagsubok na dumating sayo, take it as a challenge that you need to survive to fulfill your mission, basta always remember you might never see us but, me and your father will always be at your side be wise in making a decision alesha, we love you we will always love you in our mind and in our heart"

And then they vanished like an air in the atmosphere, I was standing there for about 1 minute and then a bright light just strike my eyes causing me to close my eyes and then -----

I knew it all of it was just a dream

I touch the ground for a matter of second then I realized im in a cemented road, ang tanga ko talaga bat dito ko pa naisipang mag pahinga, tatayo na sana ako ng biglang

BOGSSHHH!!!

________________

TO BE CONTINUE .......