ang fake boyfriend kong bi polar

chapter 4

Chapter 4
Mabilis lumipas ang araw isang lingo at apat na araw na simula nung sabihin ni lorraine na aalis siya  at isang lingo at apat na araw na rin ang lumipas hangan ngayon nararamdaman ko pa rin ang sakit na naramdaman ko nung sinabi ni kuya na may ibang gusto si Allen di na rin sumasabay sa amin si Allen tuwing umaga nagdadala na siya ng sarili niyang sasakyan para niya si Casey di na rin siya sumasabay sa amin kumakain kahit dumaan sa bahay para makikain di niya na rin ginagawa masyado na siyang abala kay casey para maalala na may kaibigan siya simula rin nung araw na yun di na ako makulit at maingay masyado akong nasaktan para magingay at makunwaring masaya nakalimutan ko nang maging masaya lalo na ngayon na aalis na si lorraine sa linggo wala akong makausap

Nagtataka din si kuya bat ako biglang tumahimik pero hindi na siya nagtanong kung ano nangyari sa akin sabi niya nga hihintayin niyang ako mismo ang magsabi sa kanya ng problema ko sa sobrang lungkot ko nakalimutan ko may pamilya pa pala akong nagmamahal sa akin si papa nag aalala na rin sa akin bakit daw ako di nag iingay di na niya ako pinilit sagutin ang tanong kaya nagpapasalamat na rin ako na hindi nila ako pinipilt sabihin sa kanila ang problemabko kasi hindi pa ako handa sabi...

"Hoy margaux nakikinig ka ba anu ba aalis na ako tulaley ka pa rin sige ka wala kang pasalubong sa akin galing amerika" tiningnan ko lang siya na walang emosyon kahit anong pilit kong maging masaya hindi pa rin ang sakit pa rin andito kami sa rooftop at kami lang dalawa tao dito kasi creepy daw sabi nila

"Ano ba margaux habang buhay ka lang bang ganyan si Allen may mahal na baka nga may girl friend na yon ikaw dito ano bitter pa rin mag move on ka hangang di mo tinitigil yang kahibangan mo mas lalo ka lang masasaktan ano ba!!"naiinis na sa akin so Lorraine pero nanatili pa run akong tulala pero tama nga siya dapat mabaling sa iba ang atensyon o di kaya actual ko silang makita na sweet ng matauhan ako

"Alam mo lorraine tama ka nga nahihibang na nga ako dapat ko ng itigil to o di kaya dapat makita ko sila na sweet para matauhan ako pero ang sakit eh di ko alam anong gagawin ko para mawala tong nararamdaman ko" di ko nanaman mapigilan ang luha ko walang tigil naman ang agos mabilis na lumapit sa akin so Lorraine at niyakap ako mas  lalong lumakas ang iyak ko to the point na humagulgul na ako

"Alam ko alam ko margaux sorry sa nasabi ko pero dapat ka ng mag move on te may mahal na siyang iba o mas masasaktan ka lang kung patuloy mo siyang mahalin eh"bumitaw ako sa yakap naming at pinunasan ang akng luha at pinilit na wag umiyak kaya puro sinok nalang maririnig

"Ok Simula ngayon di na ako iiyak dahil sa pag mamahal ko Kay Allen tama yung nasaktan ako ng isang beses at umiyak ng paulitulit" ngumiti si lorraine sa akin at niyakap ako ng mahigpit

"Margaux proud ako sa yo pero bago tayo tuluyang magdrama dito hanapin nation si Allen at ipamuka sayo na di ka niya talaga mahal para move on kana"sinamaan ko siya ng tingin pero di siya nagpadala instead ngumiti lang siya

"Aray ha ipamuka pa talaga"

"Yan!! Yan ang kilala kong margaux keep it up ok, ngayon halika ka na hanapin nation si Allen" hinila ako ni lorraine pababa sa hagdan tsaka hinanap si Allen ngunit malapit na naming malibot ang buong school di pa run naming nakikita sa Allen saan ba nag sususuotsuot tong magsyotang to nakakainis nandito kami ngayon sa school ground tingin tingin pa rin ako sa palibot pero wala talaga ng bigla nanaman akong hilain ni Lorraine

"Ayun margaux papunta sila sa hallway"

"Ok ok wag mo akong hilain baka maputol naman yung kamay ko hahaha"tuloy pa run siya sa pag hila sa akin na parang walang pakealam na napuputol niya ang kamay ko nung nakarating na kami sa hallway nakita ko agad sila Allen nagyayakapan sila at isang malaking ARAY agad ang naramdaman ko

"ALLEN!!!" Sinasabi ko sa inyo nakakahiya kasama si Lorraine kasi ang ingay niya

"Oh Lorraine anong nangyari hahaha kahit kailan ang ingay mo, margaux" tumango siya sa akin at nginitian ko lang siya

"Allen kasi gusto ko sana mag over night tayo sa kanila Marco mamayang gabi alam no na sa linggo na alis ko tulad ng dati nating ginagawa"

"Oo sige punta ako Malaya sa inyo margaux, nga pala kilala niyo naman siya diba si Casey classmate ninyo siya girlfriend ko" OUCH  naiiyak nanaman ako kailangan kong umalis dito bago pa nila mapansin na naiiyak ako kailangan Kong mag isip ng mabisang excuse
**ARAY!! ARAY!! ANG SAKIT NG TIYAN KO ALLEN CASEY PASENSYA NA NATATAE AKO KAILANGAN KONG MAILABAS TO KASI KING HINDI BAKA PUMUTO TO BABAY JGA PALA CASEY ITS NOT SO NIC MEETING YOU** ay parang kadiri naman tsaka parang ang sama ko naman
(** means end at start ng imagination)
**teka si kuya tumatawag sasagutin ko muna ha                
    l:margaux tumatawag si Marco e may pasok yun ngayon
    M: ay hindi natatae kaya kailangan ko siyang bilhan ng gamot** baka suntukin ako ni kuya pinahiya ko siya sa harap ni lorraine ano kaya magandang excuse anytime tutulo na talaga luha ko haissstt Padang napansin naman ni Lorraine na parang maiiyak nako agad niya akong hinila tsaka nag paalam Kay allen

"Allen site na aalis na kami may pupuntahan pa kami ha babay" di na ako nagsalita pa kasi alam ko pag mag sasalita ako di ko na mapigilang umiyak

"Margaux I know it hurts pero kailangan mong harapin into halika itetreat kits ng ice cream para naman gumaan ang loob mo"

"Lorraine alam Kong concerned ka pero gusto ko munang mapag isa magpapasundo nalang ako Kay manong" di ko na napigilan maiyak ang sakit kasi talaga

"O sige ako na bahalang mag explain kay Marco kung bat ka umuwi ng maaga txt mo ako page nakauwi ka na ha na text ko na s manong na magpapasundo ka" nag nod lang ako at di na nagsalita pa niyakap nan ako ni lorraine tsaka hinimas himas ang aking likod dumating naman agad si manong at umalis na ako ayaw ko pang umuwi saan ba ako makakapag isip ng tahimik

"Lorraine wag na ayoko gusto Kong maglakadlakad tatawagan lang kita o si manong pag magpapasundo ako" di na ako lumingon Kay lorraine at nag lakad sa lugar kung saan ko natutunang mahalin si allen sa park.

*end of the flashback*