Hindi na naka-reply pa si Boy.
Kinabukasan at sa mga sumunod na araw ay hindi na pinapansin ni Boy si Girl.
Kapag nagkakasalubong sila sa daan ay umiiwas, nagtatago o lumalayo si Boy.
Hindi naman dn sya kinokontak o hinahanap ni Girl.
Boy: "Sa tingin mo Ms. Author kaka-usapin nya pa ako pagkatapos nun?"
Oo nga naman...
Well continue tayo...
Hanggang sa pagdatinh na ng araw ng prom.
Mama: "Anak... di ka ba tlga pupunta?"
Boy: "Mah... ayoko nga. "
Mama: "Bakit?"
Boy: "Wla lang."
Mama: "Kasi wla kang ka-date?"
Boy: "Yeah..."
Mama: "Bakit naman di mo inimbitahan si Girl?"
Boy: "Paano na laman ma?"
Mama: "Wla lang... nakita ko kasing tinitignan mo ang picture nya nung isang gabi."
Boy: " -_- "
Mama: "Anak... kailangan mong pumunta... sayang ang binayad namin ng papa mo.. kahit 30 munites ka lang duon."
Boy: "Fine... 30 munites."
Mama: Ay hindi pala isang oras na lang."
Boy: "Ahh, 30 munites na."
Mama: "Mage-enjoy ka dn. Be yourself anak... ok?"
Boy: "Fine mom."
Nagbihin na si Boy at pumunta sa venue.
Pagkapasok ni Boy ay umupo na lang sya sa isang tabi, at tinitignan ang mga nagsasayaw. Ini-ikot ang paningin na para bang may hinahanap.
Boy's thought: "Ano pa bang hinahanap ko? Alam ko namang may kasayaw na syang iba. Hindi naman sa ka-date kung bakit ayaw kong pumunta eh... kasi baka makita ko syang may kasayaw na iba at masasaktan lang ako."
Madalas tinitignan ni Boy ang relo.
Boy: "30 munites aalis na ako. 20 munites na lang.."
Kumuha ng maiinom at kaunting pagkain si Boy.
Habang ang iba'y nagsasayaw nakikipag-kwentuhan, si boy ay naka-upo lang at kumakain. May mga lumalapit dn na mga kaibigan nya't niyayaya syang sumayaw pero umaayaw sya.
Boy's thought: "Baka bigla ko pa syang makasalubong eh."
Nasa isang tabi si Boy naka-upo na di masyadong mapapansin ng ibang estudyante.
Boy: "5 munites na lang."
Inilibot nya na naman ang paningin nya.
For the whole time na anduon sya ay hindi nya pa nakikita si Girl.
Boy: "Mas mabutina din siguro... Ano pang sense kung makikita ko sya. Galit yun for sure."
Tinignan nya ulit ang orasan..
Boy: "1 munite... aalis na ako."
Tatayo na sana si Boy ng biglang magsalita ang MC.
MC: "Lahat po ng estudyanteng andito ay dapat na tumayo at sumayaw kasama ang inyong prom-date. Ops! Wlang dapat na makitang naka-upo at lakabas. Pina-secure na namain ang gate. So lahat dapat ay pumunta sa dance floor para mapili ang King and Queen."
Nasipalakpakan naman ang lahat.
Nagsipuntahan naman sa dance floor ang mga estudyante except kay Boy na hindi alam ang gagawin.
Napakamot na lang ito ng ulo.
Boy: "Wrong timing..."
Teacher: "Wla kang ka-partner?"
Boy: "Aahh, uuwi na dn po kasi ako."
Teacher: "Hep! Hindi mo ba narinig ang MC? Wlang uuwi."
Boy: "Pero po..."
Teacher: "No excuses... Wait lang hahanapan kita."
Lumingon-lingon ang teacher at may nakita itong babaeng naka-upo sa isang table.
Teacher: "Halika dito."
Hinatak naman ng teacher si Boy at lumapit sa babaeng nakita.
Teacher: "Oh ayan... kayo na-magpartner."
Lumingon ang babae at nagulat si Boy ng makilala nya ito.
Boy's thought: "I'm dead!"
Teacher: "Oh, wag na kayong choosy, kayo na lang ang di sumasayaw... maiwan ko na kayo."
Umalis naman ang teacher.
Nagtitigan lang si Boy at si Girl.
Boy's thought: "Ba't sa dinami-dami ng babaeng wlang kasayaw, ba't sya pa?... Wait, bakit wla syang kasayaw?"
» To be continue«
------------
Oo nga naman, bakit nga ba?
or baka, that's what we call tadhana? :-D
-------------
