''Sticky Note Girl'' ( I was Born to Love you) (ON GOING)

chapter 1

chapter 1 

''To accomplish great things, we must not only act, but also dream, not only plan, but also believ.@ pinanindigan ko ang motto kong ito.

''Excuse me po! excuse me po!pakidaan po!oops!!! tabi-tabi po muna kayo! WAIT!!!!!!!!-----------''. hay salamat nakasakay din ako ng elevator. nakikipagsiksikan ako kahit alam ko na punong-puno na ang elevator.  Itinaas ko ang dalawa kong kamay baka kasi matapon yong mga coffee na binli ko at kung mangyari maan yon? limpak na limpak na galit at panlalait ang aabutin ko sa mga ka officemates ko.

Hindi na kami magkandaugaga sa loob ng elevator kasi lunch break at talagang napakaraming tao ang nagsisiksikan sa elevator at isa na ko don. di nga mapigilan na may mag-aaway at isa pang di ko matatagalan. ang ibat ibang amoy.YUCK!!!!@_@

Hay salamat!nakalabas rin sa malaempyernong elevator na yon. dali-dali akong pumasok sa opisina at dali dali ko namang inilapag isa-isa ang mga coffee ng mga ka officemates ko sa kani-kanilang table.

''tagal mo huh?'' taray girl 1

''pasensiya na.'' ako.di man lang nagpasalamat. ''ito na po ang sa inyo.''

''salamat''. girl 2. ''walang anuman.'' nginitian ko siya. nabigay ko na lahat maliban sa isa.

''ito ang sa inyo.'' sabay abot ko sa kanya ng coffee.

''ano to huh?nagkamali ka naman!mga ilang beses ko na bang sabihin sa'yo na CAPUCCINO ang gusto ko!hindi pureblack coffee!'' pagalit na sigaw sa akin ng isang walang hiyang officemate ko. kung siya na lang kaya ang bumili ng coffee niya para malaman niya na ang hirap hirap ng pinaggagawa nila sa akin. ''pasensiya na talaga James.'' habang nagmamakaawa. ''puro ka na lang pasensiya ng pasensiya.'' gali parin sa akin. ''e, babayaran ko na lang 'yan at ako na alng ang iinom.''

''huwag na! akin na lang 'to!iinumin ko to dahil kailangan ko.umalis kana at puntahan mo na don ang mga ginagawa mo.'' ayos din ng mga officemates ko noh? easy easy lang nila ako.porket pangit ako.e, dapat nga ako reyna dito kapag wala ang boos namin eh.sila pa ngayon naghariharian hay naku.-_-

 pumunta naman ako sa table ko at nag open ng monitor para simulan ang pagtatype ng makita ko ang picture naming dalawa ni Vince. akala niyo nagpapicture kaming dalawa?hindi noh! ginupit ko lang yong picture ko at ang sa kanya atsaka pinagdikit na magkatabi sa isat-isa. habang tinititigan kot tong picture naming dalawa ay lalong mas bumabagay kami. ang assuming ko noh? at nagdaydreaming pa.^_^.Walang makakapigil sa akin kapag nag daydreaming ako. pero palagi namang bitin ang daydreaming ko kasi kapag nakatitig na ako sa litrato namin ay nagsisimula na akong managinip ng gising. I'm dreaming of Vince holding my hand, hugging me so tightly, laughing  all around but in the end maraming sagabal. unang una mayaman siya, gwapo, napakasikat at habulin ng mga babae samantalang ako kabaligtaran niya. hindi ako kagandahan  palaging may suot na salamin at hindi rin sikat at lalong-lalo na hindi mayaman may kaya lang sa buhay, yong makakain tatlong beses sa isang araw.

RIIING!!!!RIING!!! "Hello? Mika?" sabi ko sa kabilang linya. "did i disturb you ba?" si Mika ang bestfriend ko. "hindi naman. wala pa naman ako kasing sinisimulang work e, bakit? may iuutos ka ba?" 

"nope. i just had a good news for you." mika

"ano yon?"

"si sir Ruan uuwi na ngayong araw. so, good luck best! atsaka stop na sa pagdadaydream mo kasi araw-araw mo na siyang makikita."