1.Bölüm

12 0 0
                                    

Öncelikle merhabalar.
Ufak denemelerden sonraki ilk hikayem, ve burada yazacaklarım gerçek bir hikaye umarım beğenirsiniz. Hikayemdeki ana karakterin ismi Ekim çünkü o ismi çok seviyorum bu da bilginize :).

Benim adım Deniz. Ekimin en yakın arkadaşıyım. İstisnasız 16 senedir tanışıyoruz ve adeta ikiz gibiyiz. Hatta sırf onun adı Ekim olduğu için bana Eylül diyen bile oluyor. Herneyse sizinle hikayemizi paylaşayım uzatmadan.. Çok uzun olmayan ama okulu sevenler için uzun gelen bir yaz tatiliydi bu tatil. Hele ki Ekim için bitmek bilmemişti son bir ayımızı evde yiyip içip yatarak geçirmiştik zaten. Bir an önce sevdiği çocuğa yani Doruğa kavuşmak için can atıyordu. Daha önce Doruğa sevdiğini söylemişti ancak o, hiçbir şeye yaramayan egosuyla Ekimi üzmek için elinden geleni yapıyordu. Aslında seviyordu da saklıyor muydu orasını bilemiyorum Doruk ben değilim sonuçta. Ekim, her teneffüs üşenmeden aşağıya iner kantinin önünden 10 kere geçer -Doruğu görmek için-ve üşenmeden 3 kat çıkıp sınıfına gelirdi. Bu 7 teneffüs böyle devam ederdi. Bir gün okul çıkışı bize geldi (evlerimiz yan yana)ve bizde kaldık. Sünger Ekim ve ben yere yatar saatlerce aynı konu üzerinde tartışabiliriz. (Sünger benim köpeğim*). Yine herzamanki gibi yere yattık ve Ekim anlatmaya başladı. "Deniiz öyle seviyorum ki bu....bu çok garip anlam veremiyorum ben böyle hiç olmamıştım daha önce sadece facebooktan konuştuğumuz için olsa gerek gözlerine bakınca yanaklarım kızarıyor ne yapacağımı, nereye gideceğimi, elimi kolumu nereye koyacağımı bilemiyorum. Bu çok kötü bir şey. Aşk güzel ama konuşamadıktan elini tutamadıktan sarılamadıktan sonra hiçbir işe yaramıyor.." dedi. Bu şekilde efkarlı ciddi bunaltıcı konuları konuşmaktan nefret ederim, Ekime attığım bir bakışla konuşmasına söyle devam etti "Yani kanka amacım seni aşktan soğutmak kimseye aşık olma evde kal alırım ben seni." Diyerek konuyu yumuşattı hemen. İşini biliyor kokona. Genelde tanıdıklarım bana kokoş, kokona, hayalet gibi seslendikleri için benim de ağzımda yer etmiş . Daha sonra bu konuşmaların ardından uyukladığımı farkettim Ekime baktığımda o da aynı şekildeydi Sünger uyumuştu bile. Saate baktım normalde Ekim olmadığı zamanlar bu saatlerde kitap okur, elimde kitapla uyuya kalırdım. Ah Ekim ah ilerde bi meslek edinemezsem..... derken Ekim cümlemi yarıda kesti tamam tamam Deniiz biliyoruum benim yüzümden tamam dedi. Nasıl da biliyor ne diyeceğimi... Uyuya kalmıştıkekim koltukta ben yatak ve yer arasında. Genelde böyle uyanırdık. Aniden uyanınca kafamı yere vurdum ve o sese ekim uyandı kim kim kim ne ne zaman ne nasıl Deniiiiiizz diye bağırdı. Allah belanı versin Ekim....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

RastgeleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin