"Εφηβικά όνειρα"

"Το μύνημα"

Καθώς περνούσαν οι ώρες, μου ερχόντουσαν περισσότερες ιδέες και στα διαλείμματα τις κατέγραφα στο τετράδιο που είχα ήδη αρχίσει να γράφω τις προηγούμενες.Το μυαλό μου δημιουργούσε σενάρια πιθανά και υποψηφία να μπουν στην ιστορία μου,όταν πια έβρισκα το κατάλληλο το σημείωνα στο βιβλίο για να μην το ξεχάσω μέχρι το επόμενο διάλειμμα.Χτύπησε το τελευταίο κουδούνι το οποίο μας ειδοποίησε πως ήρθε η ώρα της ελευθερίας μας, όλοι ειχαμε είδη ετοιμαστεί και με τον ήχο του, σηκωθήκαμε και τρέχοντας κατευθυνθήκαμε προς την εξώπορτα του σχολειου. Έφυγα βιαστική, διέσχισα εναν μεγαλο δρόμο είκοσι λεπτών και εφτασα επιτέλους στο σπίτι μου! Έβγαλα τα κλειδιά μου, ξεκλείδωσα την πόρτα και αφού την άνοιξα παράτησα την τσάντα μου και πήγα στο δωμάτιό μου. Ξαπλωσα στο κρεβάτι μου και έκλεισα τα μάτια μου και ήμουν τόσο κουρασμένη που με πήρε αμέσως ο ύπνος. Δεν πέρασαν είκοσι λεπτά και ακούστηκε απο το κινητό μου ο ήχος του μυνήματος,ανοιξα τα μάτια μου και ύστερα την οθόνη του κινητού μου για να δω ποιός ήταν ο αποστολέας 'Μυρτω' έγραφε πάνω πάνω, είχα μύνημα απο την κολλητή μου, διάβασα τον τίτλο "Αφορά την ιστορία σου" τον άγγιξα και μπήκα να δώ το υπόλοιπο μύνημα."Θυμάμαι που μου είχες πεί για την ιστορία που ήθελες να γράψεις, σε αυτό το site μπορείς να την ανεβάσεις και να την διαβάσει πολλής κόσμος,δοκίμασέ το δεν έχεις να χάσεις." Μου έστειλε το λινκ,παραξενεύτηκα λίγο,το σκέφτηκα και ύστερα πάτησα πάνω του για να με βγάλει στην ιστοσελίδα. Περίεργη μου φάνηκε αλλά ταυτόχρονα μου άρεσε, εντυπωσιάστηκα, υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι σαν και μένα που ανέβαζαν τις δικές τους ιστορίες.Σκέφτηκα πως απο εδώ ίσως να μπορέσω να κάνω κι εγώ το όνειρό μου πραγματικότητα.Είχε δίκιο η Μυρτώ δεν έχω να χάσω τιποτα,ξεκίνησα λοιπόν να πληκτρολογώ και να αντιγράφω ότι είχα γράψει στο τετράδιό μου.
Αφού τελείωσα πάτησα το κουμπί 'Δημοσίευση' και η ιστορία μου ανέβηκε. Άφησα το κινητό μου και έκατσα να διαβάσω τα αυριανά μαθήματα για να περάσει η ώρα.Ήταν τόσα πολλά αλλά έπρεπε να τα κάνω.Μετα από λιγα λεπτά αφού είχα συγκεντρωθεί άκουσα κλειδιά στην πόρτα, ήρθαν οι γονείς μου. Τους χαιρέτησα και ξανά γύρισα στις βαρετές ασκήσεις μου.Πέρασαν τρεις ώρες και μόλις τελείωσα τα μαθήματα, έκλεισα τα βιβλία,έφτιαξα την τσάντα μου γρήγορα γρήγορα και ξαναέπιασα το κινητο.Είχα αγωνία να δώ τι έγινε με την ιστορία μου,μπήκα στην ιστοσελίδα και ξαφνικά είδα πως μέσα σε τρεις ώρες την είχαν διαβάσει εξακόσια (600) άτομα απο τα οποία την ψήφισαν τα διακόσια πενήντα (250) και την σχολίασαν οι εκατό (100).Το χαμόγελο μου δεν μπορούσε να κρυφτεί πια ξέσπασα σε δάκρυα χαράς και απάντησα στην Μυρτώ."Ανέβασα την ιστορία μου σε αυτήν την ιστοσελίδα που μου έστειλες,είχες δίκιο όλα πήγαν υπέροχα. Σε ευχαριστώ πολύ!" Όσες φορές και να το κοίταζα δεν μπορούσα να το πιστέψω, είμαι τόσο χαρούμενη που η ιστορία μου άρεσε σε τόσο κοσμο και ακόμα δεν έχει τελειώσει, ίσα ίσα μόλις άρχισε. Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μεγάλο,συγγνώμη που άργησα να το ανεβάσω, ελπίζω να σας άρεσε! Φιλάκια πολλά! ❤