Bir gün bensizlik içersen eğer
Kadehini mutluluğa kaldır
Esmesin şehrine kara güz
Düşmesin aklına çetrefil yüz
Bir şarkıydı dersin, geldi geçti
Bir rüyaydı, uyandın bitti.
Kaldır yüreğini, al yanına kendini
Dönülmez yollarına taşlar ör
Bensizliğin cennetinde sefa gör
Bir ölümdü dersin, hiç doğulmamış
Bir mezardı, hiç bulunmamış.
Matemi bile kalmasın cesedinin
Göğüs kafesimden çıksın sevgin
Kulağımda fısıltı olma, artık sus!
Bir kadeh bensizlik iç, bin kadeh acı kus!
Bir rüzgardı dersin, geldi geçti
Bir kırlangıçtı, uzak iklimlere göçtü
Değmesin ellerin ellerime
Düşmesin düşlerin düşlerime
Gülmesin yüzün yüzüme
Bir gün bensizlik içersen eğer...
Hiç bir terzi dikmesin gözlerini gözlerime
Sen bana buz, ben sana kor
Şimdi ayrılığı dön de bir, aynalara sor...
Özkan Sünbül
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gelmemiş Birine Veda
Poésie"Bir şey demeyeceksen gidiyorum" dedi Gelmemiş birine "git" demek dilsize "konuş" demek gibiydi. Sustum... Ve tarih, Gelmemiş birinin gidişine şahit oldu... Özkan Sünbül (basılmış bir kitaptır. İlginize sunarım)
