Yine sensiz bir güne uyandım sevgilim ama odamdaki duvara asılan 100 e yakın resimlerinden sensiz olduğum pek anlaşılmıyor şuan herkes beni mutlu ve seni unuttum zannediyor ama sen benim içimde bir yerlerdesin seni seviyorum kadınım.
Bugün yoğun bir gün olacaktı şirket yeni kız grubu çıkarıyordu ve onlarla tanışacaktık iyi kızlardı ama bide bizim görüşmemizi istedi PD'nim çocuklarla hazırlanıp hemen arabaya bindik şirketin önüne geldiğimizde biraz duraksadım içimde bugün kötü bir şeyler vardı korku değil hayal kırıklığı da değil geçiştirip içeri girdim
"Merhaba biz twice"
"Merhaba kızlar"(jackson)
"Sunbaelerim size sormak istediğimiz sorular var"(sana)
"Sorun kızlar"(JB)
"İlk sahnemizde nasıl davranmalıyız nelere dikkat etmeliyiz"(momo)
"İlk sahnede dikkatleri üzerinize toplayın ama diğer performanslarınız daha sakin olsun"(mark)
Bir kaç soru sordukta sonra bizimkiler baya anlaştı kızlarla bende sesiz sedasız oturuyordum bir köşede biraz dalmıştım kafamı bir çevirdim yugyeom başka işin yok kızlarla şişe çevirmece oynuyor
"Bambam sende gel"(Junior)
"Yok siz oynayın keyfim yok"
"Hadi ama oppa"(twice)
"Pekala"
Şans ilk soru bana geldi soruyu soran kişi dahyun bakalım ne soracak küçük hanım
"Oppa sana özel bir soru sorabilir miyim üzülmeyeceksen"az çok anlamıştım ne soracağını
"Sor bakalım"
"Gerçekten evlendin mi ve eşin öldü mü"Bu kız biraz boş boğaz sanırım
"Ne biçim soru o dahyun"(mark)
"Ama oppa bambam oppa sor demişti"
"Tamam sorun yok cevap verebilirm"
"Eminmisin"(youngjae)
"Evet.Evliyim hala evliyim güzeller güzeli bir karım var ama nerde olduğunu bilmiyorum herkes öldüğünü söylüyor ama ben inanmıyorum ve onu bulucam en yakın zamanda eğer şuan yanımda olsaydı 6 senedir evli olucaktık"
Kızlar cevabı duyduktan sonra bazıları ağladı bağzıları üzüldü kızların odasından çıkınca menajerimiz elinde bir zarfla geldi
"Bambam bu sana posta getirdi"
"Fanlardanmı hyung"
"Zannetmiyorum al bak"
Zarfı açınca biranda gözlerim karardı bu doğrumuydu biliyordum tanrım şükürler olsun yaşıyorsun lori yaşıyorsun meleğim ama bunu gönderen kimdi sadece"Lori yaşıyor"yazıyordu zarfta sana sonunda kavuşabileceğim kadınım sonuna kadar beraber olucaz bir saniyemiz bile ayrı geçmiycek yemek yerken bile elini tutucam hepberaber olucaz...
Artık kurtulmak istiyorum tek düşüdüğüm şey o ama burdan çıkınca ne yapıcam hiç bir şey bilmeden nasıl yaşıycam erkeğimi nasıl bulucam kapının sinir bozucu gıcırtısı düşüncelerimi bozdu ne yani 6 sene sonra sadece küçük bir tuvaleti olan odanın kapısımı açıldı
"Kimsiniz"
"Merhaba küçük hanım"
"Evet"
"Burdan kaçmak istiyormusunuz"
"Evet ama siz kimsiniz"
"Beni boşverin hadi şimdi kaçın buda telefon eski ama yakınınızı arayın burdan"
"Çok teşekkür ederim ajushii sana minnettarım"
Dağılmış saçlarım altımdaki yırtık eşofman ve tshirt tam bir dilencilere benziyorum şimdi ben nasıl gidicem arabalar yanımdan geçiyor ama nerdeyim onu bile bilmiyorum arkamdaki tabelayı görünce anladım hatırladığım kadarıyla otobüse binicem.Otobüs durağına doğru yürüdüm ve otobüse bindim herkes bana bakıyordu kıyafetlerim yüzünden olmalı 2 saat sonra bir yerde indim yer çöküp kafama vuruyordum artık haatırlamak için yürüyorum yalpalayarak bir yandanda ağlıyorum elimde değil büyük bir bahçeli evin önünde durdum gözümü kapattım erkeğimle kavgalarımız mutluluklarımız burada geçmişti eminim ya burası değilse ya taşındılarsa yavaşça merdivenleri indim artık ayaklarım acıyordu ayakkabı olmadan yürüyordum derin bir nefes alıp kapıya vurdum ve bekledim açılmadı birdaha vurdum ve açıldı.
Nefes alamıyorum özlediğim adamı görüyorum ve elim ayağım bağlı duruyorum sarılmak istiiyorum yapamıyorum ama bu sefer vakit kaybedemem kollarımı ona sardım halen şaşkındı ve tepki vermiyordu hm sarılıp hemde yüzünün her yerini öpüyordum
"Ben geldim erkeğim ben geldim"
".........."
"Bana bak gerçekten geldim tepki ver bana lütffen"En son dudaklarına yapıştım taptığım dudakları doyasıya öpüyordum ama halen tepki vermiyordu dudaklarımızın arasından onunda benimde göz yaşlarım dökülüyordu ondan ayrılıp sarstım derin bir nefes alıp ban sarıldı
"Sen gerçeksin"
"Evet ben geldim erkeğim ben geldim "
"Sen nasıl ölmüştün"
"Ölmedim işte burdayım bambam tam yanındayım"Arkadan gelen sesler baktım ne zamnadır bizi izliyorlardı hepsi ağlıyordu onlara baktığımı anladıklarında koşup hepsi sarıldı en az bambam kadar onlarada sarıldım şimdi her şeyi anlatacaktım yanımda bambam elimi tutmuş gözlerime bakıyordu diğerleride karşımda
"Anlatıcam herşeyi merak etmeyin"
"Bekliyoruz sakin ol lori"(jackson)
"Bambam lafımı bölmeden dinle annen yaşıyor ama bunları anlattıktan sonra keşke ölseymiş diyeceksin"
"Nasıl lori anlamıyorum"
"Annen seni hep takip ediyormuş yaşadığımız herşeyi biliyormuş ben hastanedeyken bebeğin öldüğünü duyunca bayıldım uyandığımda beyaz bir odadaydım sadece küçük bir tuvalet ve yatak vardı küçük bir pencere bide annen seni üzdüğüm düşünüp beni oraya kitledi ve annen şizofreni hastası 6 sene bambam 6 sene hiç çıkmadım ordan hergün köpeğin önüne veriliyormuş gibi kapının altından bir kap yemek atıyorlardı kendimi orda öldürmek istedim ama hep seni düşündüm ölmemek için seni düşündüm bugün ne oldu bilmiyorum ama oradan kurtuldum ve sana geldim sevgilim"
"Ben çok benim annem mi var ve sana nasıl böyle şeyler yapabiliyor benim karşıma çıkmadığı halde ben o kadını öldü diye biliyordum kim oluyor o seni benden alıyor hangi hakla nerde şimdi o kadın "
"Bambam bugün sadece benim yanımda dur lütfen sadece benim yanımda "Elimden tutup odaya çıkardı ve kapıyı kitledi
"Kokunu özledim beraber uyuyalım "
"Bende senin kokunu özledim bana sarıl ve bırakma"
