I fell inlove with my arrogant boss!

Chapter 1 : Maegan Destiny Villareal

〉Kung mabigat na mabigat na ang dibdib mo at hindi mo na kaya, iiyak mo yan. Huwag kang magpanggap na masaya at malakas sa iba kung hindi naman talaga〈

---

" i'm Maegan Destiny Villareal, 17 years old. 2nd year college this coming sem. "

" Destiny? "

" Yes sir. "

" Bakit Destiny? "

" Sabi kasi ni mama, yung pagdating ko daw dito sa mundo, hindi biglaan, hindi basta basta. pinanganak ako dahil may purpose ako sa mundo. like destiny.. nakatadhana. "

" sa tingin mo nakatadhana ka bang maging singer? "

" opo! "

" pero under age ka iha. "

" opo pero malapit na po akong mag 18 "

" we'll call you. you may go, thankyou. "

----

ganyan ang takbo ng audition kanina, ni hindi man lang ako pinakanta. pag talaga naging singer ako! aish!!

umupo ako sa upuan sa may park at ininom ang huling lagok sa bote ng tubig ko..

ni wala akong pambili ng tubig.

bente lang laman ng wallet ko..

papasalubungan ko pa si mama. mabilhan ko man lang siya ng ensaymada, favorite nya yun eh.  

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

.

Tumingala ako at huminga ng malalim..  

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

.

may sakit sa puso si mama.. kailangan niya ng maoperahan. kailangan ko ng mabilisang pera. at pagiging singer lang naiisip kong pwedeng gawin.

17 lang ako.. anung magagawa ng minor de edad?  

. 

.