2.BÖLÜM

352 17 3
                                    

        Merhaba sevgili okurlarim. Yepyeni bir bölümle karsinizdayim. Insallah beğenirsiniz. Okunma oranlarimda insallah yükselir. Kitap okumayi sevdigim kadar yazmayida sevdigim icin bana yazmak çok iyi geliyor. Ve bu efsane zeyker askini anlatan hikayeler yazmayi daha çok seviyorum. Sizde insallah begenirsiniz. Keyifli okumalar
     
      KÜBRA-BURCU BIRICIK

        4 YIL SONRA
     Zeynebin Agzından
   Evet tam tamına 4 yıl geçti herşeyin, yaşananlarin üzerinden. Atlatmak kolay olmadı. Hergün öldüm. Ama bu sayede dimdik durmayi öğrendim. Acılar insanı gerçektende dahada olgunlaştırıyormuş. Artık 26 yasinda ayaklarinin üzerinde duran bir kadinim. Arkamda bıraktığım çok şey var. En önemliside oğlum var. Ama onun için onu unutmak zorundayım. Aslında hergün bunlarla uyanmiyorum. Korkmayın atlattım. Sadece arada esiyor. Simdi Burak'in şirketinde üst bir düzeyde çalışıyorum. Satis sorumlusu gibi denilebilir. Ama her isede kosuyorum. Hatta Burak yeter yorma kendini diyor ama ben tabikide dinlemiyorum. Bu dört senede ne mi oldu? Merak ediyorsunuz kesin. Kisaca anlatayım. İzmirde yasamaya basladim annemlerle. Hayata tutunmam icin ellerin geleni yaptilar. Ozan hele kılıktan kılığa girdi hatirladikça gülüyorum. Kardes baska ikiside iyiki var. Melis sevgilisi Barışla evlendi. Ozan okulu bitirdi. Çalışmaya başladi. Annem terzilige evde devam ediyor. Babamda ayni babam beden öğretmenliği yapıyor. Tabi ben bende Burakla nisanlandim. Simdilik bu kadar anlatayım. Zaten neler oldugunu görürsünüz. Simdi dolabimin karsisina geçmis ne giysem diye bakıyorum. Kot pantolonu mu aldim. Üzerine beyaz atletimi giydim. Üzerinede kirmizi ceket. Siyah ayakkabilar tamamdir.(multimedya)  Saclarimin buklelerini düzeltip hafif bir makyaj yapip odamdan çıkarken bana çarpan biriyle sendeliyorum.
   -Yuh ama ya evde bile can güvenligim yok
   O:Ablacim valla özür dilerim telefona dalmisim
   -Sen bu ara o telefona fazla daliyorsun hayirdirr :)
   O:Hic ne olucak canim. Hep ablalarin en güzeli sen ne güzel olmussun zaten güzelsinde
    -Hadi hadi birak yagciligi aksam alicam ifadeni :)
   D:Çocuklar hadi kahvaltiya
   -Geldik sultanim-diyip yanagina öpücük konduruyorum.
   Ci:Ya bu Melis hic gelip gitmiyor ya
   -Unuttu seni babacim unuttu :)-ah babam 1 sene oldu hala Melis diye sayikliyor ee zor tabi kiz babasi biri çok üzülünce digeride öyle olucak saniyor.
   D:Ay rahat birak su kizi Cihan hergün burda daha neyine yetmiyor Barisi bezdireceksin
   Ci:Ohoo öyle bezen damat olmaz-o sirada kapi caliyor. Ozan açıyor.
   D:Ozan o kim
   O:Burak abi-diyip iceri giriyorlar.
   Ci:Damat dedik küçük damat geldi
   Bu:Nasilsiniz
   D:Sagol oglum gec kahvalti yapalim Zeynep kalk tabak, bardak getir
   -Annecim yok bizim çıkmamiz lazım
   D:Olur mu öyle aç aç yavrum
   Bu:Demet anne ben biseyler atistirdim
   Ci:Zeynep kizim iki lokma sen ye bisey yemedin
   -Yok baba valla canim istemiyor
   D:Bak bayilip kalican bir yerde
   Bu:Ben yediririm ona sirkette merak etmeyin hadi çıkalim mi Zeynep :)
   -Aynen çıkalım yoksa yine bi tantana basliycak :)
   O:Güle güle ablaa :)
   -Senle aksam görüsücez canim hic gülme :)
   Evden çıkıyoruz. Arabaya dogru yönelirken Burak kolumdan tutuyor.
   -Bisey mi oldu
   Bu:Evet oldu :)
   -Ne oldu :)
   Bu:O kadar güzelsinki gözlerim kamasiyor :)-demesiyle gözlerimi kacirim tebessüm ediyorum sadece
    -Imm hadi gidelim geç kalicak :)
    Bu:Atla bakalim-diyor biraz bozularak
    Yogun bir trafik sonunda sirkete geliyoruz.

      Keremin Ağzından
   Tam tamina 4 yil oldu. Insanin 1 günde dibe nasil batabilecegini gördüm. Ama artık içimde ona karşı en ufak bir sey bile yok. Nefretten baska hicbirsey yok. O sadece beni degil oglumuzu birakti. Hangi anne evladini birakip gider ha. Ona anne demek diger annelere haksizlik olur zaten. Baskasini seviyormuş. Neyse unut Kerem unut o yok. O öldü. Öldü. Suan ailem ve isimle ilgilenmeliyim. Holdinge geri döndüm. Babamlarla yasiyorum. Ege 3,5 yasinda 4 yasina girmesine az kaldi. Bende biriyle evlendim. Sirf Egenin anne diyebilecegi biri olsun diye. Adı Kübra. İyi bir kiz babamin iş ortaklarindan birinin kızı. Öyle iste ben kafamdakilerle bogusurken Kübra kucağında Egeyle odaya giriyor.
   Kü:Bak babası biz geldik
   -Koş oglum babaya-diyip kollarimi açıyorum. Kübrada kucagin indiriyor ve Ege bana kosarak geliyor ve sarılıyor.
   E:Baba aynem şok güzel biy kahvaytı hazıyladı
   -Hmm öyle mi-diyorum gülerek
   Kü:Evet ama biraz daha oturursaniz hersey soguycak :)
   -O zaman kosalim mi aslan parcasi :)
   E:Kosayimmm :)-diyip kucaklayip asagi iniyorum.
   S:Gunaydin oglum
   -Günaydin anne
   A:Pasam bugün ne yapicak bakalim
   E:Babam beni işe götüycekti
   -Malesef babacim bende ise gitmiycem Can amcanın düğünü olucak ya ona yardim edicem
   E:Bende geysem baba
   -Ama sen çok yorulursun
   A:Pasam sen babani bosver deden seni gezdirsin
  E:Ayne gidebiyiy miyim dedemye
  Kü:Git annecim
  Kübra kendi çocugu olmamasi ragmen Egeye o kadar sevkatli, iyi davraniyorki bazen ona hayran olmamak imkansiz oluyor.
   S:Oglum Cangilin birseye ihtiyaci felan var mi
   -Simdilik yok sanirim anne ama benim hemen çıkmam lazım
   Kü:Kerem bana ihtiyaç var mı
   -Yok olursa Yagmur arardi ben çıkayım-diyip Egeyi öpüyorum.
   E:Ayneyi öpmeyi unuttun baba
   -Aa dogru-diyip yanagindan ufakca öpüyorum Kübranin ve çıkıyorum.
   Her sabah Egeyi öperken bu muhabbet oluyor. Cocukta hakli ama nerden bilsin ne Kübra onun annesi nede benim karim. Ama annesinden daha anne onu biliyorum. Bazen Egeye baktıkça Zeynep geliyor gözümün önüne Zeynep kadar kivircik olmasada o hafif bukleli saclari. Beyaz teni. Ne diyorsun yine Kerem çıkar aklından çıkar. Arabaya atliyorum ve düğün mekanina gidiyorum. Ve yine birbirini yiyen bir adet Can ve Yagmur.
   Y:Ya ben sana dedim davetiyeleri gecen hafta hallet diye ne olucak simdi of Can
   Ca:Ya hayatım sakin bak yarina cikarmis.
   -Hop gencler sakin ne oluyor
   Y:Ya bu senin sorumsuz arkadasin var ya davetiyeleri unutmus gecen hafta daha sabah verdi ya
   -Ben gerizekali diye bosuna demiyorum :)
   C:Abi sende yangina körükle gitme ya
   Y:O davetiyeler yarina bi hazir olmasin ben seni o zaman cig cig yicem Can, ya daha İzmire davetiye gidicek biliyorsun gerci ariycam da olsun o bi hatira -demesiyle bi an duraksiyorum.
    -İzmir?
    C:Sey abicim biliyorsun Yagmurun akrabalar var orda arkadaslar felan. Tabi bide Zeynep ve onun ailesi var. Sonucta en yakin arkadasi hani biz gibi ondan seyi sey yaptik
    -Cann
    C:Abi kizma ya
    -Oglum sen harbi gerizekalisin bu sizin dügününüz kimi cagirirsaniz çagirin
   Y:Hem zaten cagirsamda gelecegini sanmiyorum
   -Beni ilgilendirmiyor bana ve ogluma yaklasmasinda
   Y:Sey neyse bak Kerem sunlari sectik salon icin-diye birseyler gösteriyor ama aklim Zeynep konusunda takili kaldi ya gelirse Egeyi görürse hayir ya gelmez heralde.
    -Evet bunlar çok iyi olmus şey ben bi lavobaya gidiyim gelince devam ederiz
    C:Tamam abicim
    Lavoboya gidip elimi yüzümü yıkıyorum. Disara cikip biraz hava aliyorum.

BIRAK ÖYLE SANSIN(ZEYKER)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin