Pain (Billdip)

-3-

Uzuncaaa geçen sıkıcı 1 haftadan sonra -ki benim için sıkıcı kavramı da apayrı biliyorsunuz- neredeyse evde patlamak üzereyim. Mabel sürekli arkadaşlarına yatıya gittiği için hiç gizem avına çıkamamıştık.

1 haftadır

1 hafta ?!

Bu kadar uzun süre boyunca Stan Amcanın saçmalıklarıyla uğraşmak ve hiçbir esrarı çözemeden oturmak beni kahrediyordu.

Mabel daha haftanın başından o iki arkadaşını yatıya davet etmesiyle işler sarpa sarmaya başladı. O üçü beni odadan atıp pijama partisi yapınca bende ormanda rahatlarım düşüncesiyle kendimi dışarı zor attım.

Büyük devrilmiş bir ağacın üstüne bacaklarımın üstüne koyduğum 3. Günlük ile keyfime diyecek yoktu. Cücelerle ilgili kısmı tekrar okuyordum , kitaba zayıf noktalarının konmaması -aslında bilmem kaç saniye boyunca gökkuşağı kusabilmeleri- dikkatimi çekmişti. Ve tam kitabı kapatıp yola koyulacağım anda ...

"Dur bakalım , o okuduğun nedir ? " harika amca Stan'le muhteşem bir anımı daha böyle kazanmış oldum.

"Ah bu mu ? Sana yazın başından beri bahsettiğim garipliklerin kanıtı bu işte ! Stan Amca senin de farketmiş olman lazım bu kasaba göründüğü gibi değil-"

"Ahhahahah~ dur bakalım. Neymiş-ahahh görüldüğü gibi olmayan ? "

Gülmesi sinirimi bozmuştu.

" Cüceler , çeşitli yaratıklar , adamotorlar , tek gö-"

"Tamam Dipper dur - hahaa- ne güzel bir hayal gücü bu böyle ! Yalnız gerçek dünyaya geri dön kulübede bir sürü işimiz var. Yeni turistler , yeni cüzdanlaaaar !"

Suratımı astım ve iç çektim. Bu adam neden her bu konuyu açtığımda hep geçiştirmeye çalışıyor ki. Hayır amcam kurnaz bir adamdır da neden bu zekayı sadece insanları kandırıp para kazanmak için kullanıyor anlamıyorum.

"Stan Amca sadece şuna bir bakar mısın ?" Yavaşça elimdeki günlüğü ona uzattım. O da gülerek elimden kaptı ve yanımda rahatça oturarak sayfalara göz atmaya başladı.

" Buna el koyuyorum. "

"İnanacağını biliyordu- ... NE ?!"
Şaşkın suratımı amcama çevirdiğimde bu kadar ciddi bir surat beklemiyordum.

"Duydu beni. .. Dipper , bak oğlum inanması senin için zor olabilir ama senin hakkında endişeleniyorum. Yazın başından beri aynı hayalleri anlatıyorsun bana ve bu beni gerçekten korkutuyor. Kardeşin bu kadar ... Bu kadar takmamasına rağmen sen neden onun gibi normal değilsin anlamıyorum. "

"Haah-.. Sadece , ... Kendini toparlayana ve Mabel gibi normal bir hayat ve arkadaşlar edinene kadar sana bu günlüğü vermeyeceğim. "

Şaka yapıyordu değil mi ? Tabii canım bu her zamanki Stan Amca kandırmacası evet...

Ona gülerek bakmama rağmen o hala ciddi bir şekilde elinde günlükle bana gözlerini dikiyordu.

İlk defa onun endişe duyduğunu hissettim.

"Sen ciddisin ... " yüzüne bakmıyordum.
Bakamazdım. O da inanmamıştı. O da herkes gibi inanmıyordu. Belki delirdiğimi düşünüyor belki beni hiç ciddiye almıyordu.

Ve beni Mabel ile kıyaslamıştı.

Sakince ayağa kalktım.

"Pekala. Sen nasıl istersen .."
Başımı yavaşça okşadı ve samimi bir şekilde gülümsedi.

"Aman tanrım , yeni turist kafilesii.. Kaçırmadan kazıklamalı !" Göz kırptı ve beni ağaçların ortasında tek başıma bıraktı.

Çimlere oturarak bacaklarımı kendime çektim. Kollarımı dizlerim etrafında yaralarımı acıtmadan sardım.
Peki ya şimdi ne yapacaktım ?