UÇURUM

U/3

Galiba kayboldum?

.....................................................

Burasıda nereydi böyle.Daha çok bar tarzı olan yerlerin sokağı gibi görünüyordu.Burdan hemen çıkmam gerekir ne olucağı belli olmaz böyle yerlerde.Saate baktığımda ilk dersin başlamasına yarım saat vardı.Okula gitmek,o insanların bana küçümseyici bakışlarını görmektense burda durmayı tercih ederim.Ama yinede bu yanlış, burda hemen herşey olabilir.Kitaplarda ki gibi kurtarıcı bi meleğim olmadığı için işimi şansa bırakamazdım.Hızlı adımlarla geldiğim yoldan geri dönerken birini çığlığını duymuştum.Ses kalındı buda bi erkeğin sesi olduğunu kanıtlıyordu.Bakma gereği duymadan ilerlerken aynı sesi tekrar duymam beni meraka düşürmüştü.Sesin geldiği yere yavaş ve sessiz adımlarla ilerlemeye başlamıştı ayaklarım benden izinsiz.

Gördüğüm şeyle dilim tutulmuştu adeta.Bunu hangi insan yapar ki.Adamın parmaklarını bıcakla tek tek kesmişti.Adam acıyla bağırırken karşıdaki adam işten zevk alırmış gibi bakıyordu.

Bişey yapmam gerekir.Adam her ne yapmış olursa olsun bunu haketmez.Ama yapıcağım şeyde dikkatlide olmam gerekir.Aynı şeyin başıma gelmesini istemem.

Ah her neyse beynim çalışmayı bıraktı.En iyisi doğaçlama yapıyım.Eğer birşey olursa tabana kuvvet.

Bir anda deli cesaretiyle önlerine atlayıp.
"Ne yapıyorsun lan sen bırak adamı.Acımasızmısın sen adamın halini görmüyorm-"
Suratımda hissettiğim keskin acıyla sözümü bitirmek zorunda kaldım.Bana tokat atmıştı.Aklımda bu tekrarlanıyordu.

"Sen kimsin lan bana bağırıyorsun.Seni gebertirim." korktum mu? Hayır. Ama sesini bu kadar yükseltmesi sinirlerimi çok fazla bozmuştu.Adama baktığımda can çekişiyordu.Aptal kaçsa ya oyalıyordum işte.
"Sen nasıl bana tokat atarsın lan.Asıl sen kimsin senden korktuğumu mu sanıyorsun.Aptal herif,ne yaptın lan adama vicdansızmısın hiçmi canın yanmadı bunu yaparken.Ona bunu yapmanın nedeni ne!?" diye tekrar kükredim gözlerinde ki kötülük,nefret,öfke o kadar belli oluyordu ki bedenimin titrediğini farkettim. Ama ondan korkmadığımı anlamasından kaynaklanıyordu nu öfke büyük ihtimal.
"Ya burdan 5 saniye içinde gidersin ya da ona yaptıklarımın aynısını sana yaparım.Ve emin ol bundan hiç şüphe etmem." korktum mu? Tekrar hayır.Nedense bu beni korkutmuyordu.Çok klişe.
İstemsizce kahkaha attım neden bilmiyorum ama komik geldi,kesinlikle deli olduğumu düşünüyor olmalı.
"Sen deli misin?"
Evet "hayır"
"İşimi bölüyorsun ufaklık şimdi seni öldürmem gerekir.Çirkin şey."
"Daha 5 e kadar saydığını hatırlamıyorum."
"İçimden saydım çirkin."
Yüzümde ki alaycı gülümsemeyle sinirlerini bozmayı başarmıştım.Ama bende ki gülümseme bu sefer sahte değildi.Çünkü aptal benle uğraşırken adam çoktan kaçmıştı.

"Seni çok sinirlendircek bişey dememi istermisin?"
"Uğraşamam.Bu adamı halletmem gerekir.Ama seninlede görüşücem elbette."
İşte şimdi tam zamanıydı yüzümdeki gülümsemeyle söylediğim yüzünden kıpkırmızı olmuştu aptal hah çok komik ti.
"Hangi adamla?" zafer kazanmış bir şekilde sırıttığımda arkasına baktığı anda koşmaya başlamıştım.Belki benim bir kurtarıcı meleğim olmayabilir.Ama en azindan ben birini kurtarmıştım.

Şansım varsa kaça bilirdim.Hızlı koşardım,arkama baktığımda daha çok arkamda olduğunu görmemle daha çok gaza geldim ve daha hızlı koşmaya başladım.Okul başlayalı 1 saat olmuştu ve ben yetişemedim.Umrumda da değil zaten.Görüş alanıma okul girince rahatlamıştım.Arkama baktığımda orada değildi sanırım kurtuldum.

Vote ve yorumlar şuanlık az lütfen okuyanlar ve begenenler vote versin.√√