SAVNAZ ALSEL

AŞK

NAZLI

Savaş yerde öylece baygın yatıyordu bıçaklanmıştı

NAZLI:Savaş savaş naptılar sana ya savaş yardım edin 

bunun böyle olmayacağını anladım selini aradım ali ile birlikte geldiler

SELİN:Nazlı ne oldu burda böyle

ALİ:Şimdi soru sormanın sırası değil savaşı hastaneye götürmemiz gerekiyor 

NAZLI:Kafasını çarpış galiba çok kanıyor ne olur çabuk gidelim ne olur 

SELİN:Tamam sakin ol nazlı

hastaneye gelmiştik ali evdekilere de haber vermişti hepsi geldi

RANA:savaş oğlum nerde

ALİ:Sakin ol hala doktorlar ilgileniyor 

RANA:Nasıl olmuş bu kim yapmış bunu

NAZLI:Bilmiyorum gittiğim de yerde öylece yatıyordu

O sırada doktor çıktı 

NAZLI:Savaş nasıl iyimi 

DOKTOR:çok kan kaybetmiş bir de başına çok kötü bir darbe almış o yüzden uyandığı zaman ani kalkışlar yaptığın da başı dönebilir

RANA:Peki ne zaman uyanacak ne zaman göreceğim  oğlumu

DOKTOR:Biz elimizden geleni yaptık uyanıp uyanmaması ona kaldı artık belki bir gün sonra belki bir hafta belki  bir iki ay

NAZLI:Ne nasıl ya hayır olamaz olmamalı

Rana hanım olduğu yere çöktü 

RANA:Oğlum bir daha uyanmazsa ya bir daha uyanmazsa

gözümdeki yaşları silip Rana hanımın yanına gittim

NAZLI:Savaş uyanacak eminim ben 

RANA:Nasıl bu kadar emin oluyorsun

NAZLI:Biliyorum çünkü onun nasıl inatçı nasıl güçlü sevdiklerini bırakmayacak biri olduğunu biliyorum çünkü o benim arkadaşım uyanacak ağlamayın siz de o orada uyanmaya çalışırken biz en kolayını yapıyoruz ağlıyoruz ağlamayacaksınız 

RANA:iyi ki savaşın senin gibi bir arkadaşı var 

ben biraz nefes almak için bahçeye çıkmıştım çimenlerin üzerine oturdum kendimi daha fazla tutamadım ağladım biliyorum yanlış yapıyorum ama dayanamadım sonra kendime şöyle dedim

NAZLI:Ağlamayacaksın nazlı ağlamak yok sakın tut kendini sakın ağlama sen güçlüsün ağlama

ben böyle derken arkamdan biri şöyle dedi

SELİN:Ağla nazlı tutma kendini yapma bunu kendine dök içini bak ben senin yanındayım 

NAZLI:Ağlamayacağım ağlayarak bir yere varamayız selin 

SELİN:Sen çok üzgünsün her şeyi içinde yaşıyorsun gel buraya 

Seline sarıldım beraber ağladık 

SELİN:Herkesin yanında güçlü durmaya çalışıyorsun ama seninde içinde yorulmuş kırılmış üzülmüş bir nazlı var ama sen onu hep içinde saklıyorsun 

NAZLI:Tamam yeter bu kadar sulu gözlülük hadi sen alinin yanına git ben bir savaşa bakıyım 

SELİN:Tamam iyisin demi

NAZLI:iyiyim selin hadi 

SELİN:Tamam seni çok seviyorum bunu unutma sakın

NAZLI:Bende seni süslüm

selin alinin yanına gitmişti bense öyle hastane içinde boş boş dolanıyordum 

SELİN

Nazlının yanında ayrılıp alinin yanına gittim camdan dışarıyı izliyordu

SELİN:Ali iyi misin

ALİ:iyiyim ya

SELİN:Değilsin üzgünsün işte inkar etme

ALİ:Hadi ya 

SELİN:Ali şu an aramız iyi olmayabilir ama ben dert ortağımı çok iyi tanırım o içindeki çocuk dışarı çıkmış

ALİ:O içimdeki çocuk dışarı çıkmadı ve ben üzgün değilim dedi ve arkasını döndü gidiyordu ki ben bir şey dedim

SELİN:Onu ilk gördüğümde nefret ettim ukala kendi beğenmiş havalı biri dedim ama sonra tanıdım aslında ne kadar kırılgan sevecen olduğunu gördüm bu kaba tavırları sırf kendini korumak içinmiş onu öğrendim

ACABA SAVAŞ UYANACAK MI ?

ALİ SELİN 'İN BU DEDİKLERİNE KARŞI NE YAPACAK