Merhaba hikayemi begenenler için tesekkürler
okula vardigimde bisikletimi duvara yaslayip kilitledim. Ve her zamanki gibi kantine ilerledim. Herkes yanindakilerle muhabbet ediyor kimi kahkahalar atiyor kimi ise sessizce fisildasiyordu. Sira olmadigi için görevliden tost istedim nedense herkes bana bakiyor hissediyordum. Ben kalabalikta durmayi sevmezdim vede her gün tost aldigim için hep maruz kalirdim
dersi matamatikti. Vede benim en sevdigim dersti. Nedense bir kaç kisi hariç hepsi uyuyordu ve matamatikçi kimseyi önemsemiyor dersi anlatmaya devam ediyordu bu sirada kapi tiklandi ve içeriye nöbetçi girdi. "pardon müdür bey jiyeon çagriyor" dedi benmi yok artik matamatikçi "jiyeon hadi" dedi bende siramdan kalkip nöbetçinin yanina gidip müdürün yanina gittik. Müdürün kapisini çaldim klasik gir den sonra kapiyi açip girdim ve müdüre "noldu müdür bey " dedim ve " kizim annenle görüstüm sana ulasamamis bana ulasti ve senin güney kore ye gidiceksin ve annen seni yarin ***** hava alanindan alicak "dedigi an ben yok neee "müdür bey ama-" sözümü kesti "bak kizim seni kizim yerime koydum ama bu kadarina karisamam " dedi. Dogru söylüyordu o bana karisamazdi bir yanim evet hayatin degisebilir bir yanim ise ben buyum bundan sonrasi ne olacakki hem bu kadin daha düne kadar beni umursamadi bu günden sonrami umursucak diyordu hakliydida
arkadaslar jiyeon türkiyede ve annesi güney koreli babasi türkiyeli lütfen fikrinizi önerinizi belirtin