Love To Hate You

Chapter 1

Lali's POV

Κοιμομουνα οταν χτυπησε το ενοχλητικο ξυπνητηρι μου και προσγειωθηκα στο Sylvester και Tweety χαλι μου. Εκεινη τη στιγμη σκεφτηκα οτι επρεπε οπωσδηποτε να αλλαξω χαλι αλλα το αγνοησα για σημερα επειδη... ειναι η πρωτη μερα στην δουλεια!!! Ειναι απιστευτο το οτι ειμαι 23 χρονων και με δεχθηκαν στο πιο διασημο περιοδικο της Αγγλιας που ειναι το "Exclusive". "Μμμμμ" τεντωθηκα και πηγα στο μπανιο. Επλυνα το προσωπο μου, εκανα ενα αναζωογοντικο μπανιο, στεγνωσα και ισιωσα τα μαλλια μου και πηγα στην κουζινα να φαω πρωινο. Ηπια ενα ποτηρι πορτοκαλαδα (ποτε δε μου αρεσε η καφεινη) και εφαγα δυο φετες κεικ. Μετα πηγα στο μπανιο και βαφτηκα πολυ ελαφρως. Για να παω στην δουλεια εβαλα ενα μαυρο τζιν, μαυρα μποτακια και μια ασπρη αερατη μπλουζα που γραφει πανω "YOLO" . Κοιταξα εξω απο το παραθυρο και εβρεχε. Συνηθισμενο στο Λονδινο αλλα και σε ολη την Αγγλια. Τελος παντων, ειδα οτι η ωρα ηταν 7:40 και επρεπε να ειμαι στην δουλεια στις 8:00. Μεχρι να παω εκει θελει ενα 15λεπτο αρα θα ειμαι 5 λεπτα νωριτερα στη δουλεια και θα κανω εντυπωση στο αφεντικο μου (γι'αυτο ξυπνησα πιο νωρις ;)) Εβαλα το μπουφαν μου, πηρα την τσαντα μου και ανοιξα την πορτα. Εβρεχε πιο δυνατα απο πριν και ξεχασα οτι το αυτοκινητο μου ηταν μακρια, οποτε πηρα και την ομπρελα μαζι μου. Πηγα να την ανοιξω, αλλα δεν ανοιγε. "Ανοιξε γαμωτο" ειπα καπως νευριασμενη. Τελικα ανοιξε με χιλια ζορια "Καλη δουλεια Lali" λεω περηφανη. Περπαταω περιπου για 2 λεπτα και βλεπω τοτε το μαυρο Smart μου. Βγαζω τα κλειδια του αυτοκινητου για ν'ανοιξω το αυτοκινητο. Το ξεκλειδωνω, κλεινω την ομπρελα μου προσεκτικα για να μην ξανασκαλωσει και μπαινω μες το αυτοκινητο, αφηνοντας την ομπρελα στην θεση του συνοδηγου, και βαζω το κλειδι στη μιζα. Γυρναω το κλειδι και η μηχανη δεν αναβει. "Μη μου πεις;" λεω και ξαναγυρναω το κλειδι και η μηχανη δεν αναβει παλι. "Τωρα βρηκε να χαλασει" λεω και παω πισω τα μαλλια μου με το χερι μου. Βγαινω απο το αυτοκινητο, παιρνοντας και την ομπρελα μαζι μου. Το κλειδωνω και αρχιζω να περπαταω. Αναγκαστικα θα παω με το λεωφορειο. Βρεχει κυριολεκτικα παρα πολυ και σαν να μην εφτανε αυτο, ριχνει και εναν δυνατο αερα. Κρατουσα την ομπρελα γερα για να μην μου φυγει αλλα απο τον δυνατο αερα... εφυγε. "Οχι!!! Ελα πισω!!!" φωναζω! Αρχιζω να τρεχω με την ελπιδα οτι θα προλαβω να την πιασω αλλα ματαια... Σκυβω το κεφαλι μου ηττημενη απο τον κωλοκαιιρο του Λονδινου και κοιταω τον ουρανο "Τι εκανα και με τυραννας;" λεω και τοτε πεφτει μια αστραπη "Ενταξει μη θυμωνεις, μια ερωτηση εκανα" λεω και ξαναριχνει μια αστραπη. "Πρεπει να το βουλ-" πηγα να πω αλλα δεν προλαβαινω να τελειωσω την προταση μου γιατι περναει ενα Range Rover και με κανει μουσκεμα. "Δεν βλεπεις μπροστα σου βλακα?" Φωναξα!