Love To Hate You

Chapter 2

Lali's POV

Ο Niall αφου με ξεναγησε αρχισε να μου περιγραφει τα ατομα της ομαδας στην οποια θα δουλευα, μεσα στην οποια ηταν και αυτος. Καθως μου μιλουσε για τον καθε ενα ξεχωριστα, κατευθυνομασταν προς την αιθουσα συνταξης οπου θα τους συναντουσα ολους αυτοπροσωπως.

"Α και ξεχασα να σου πω για το πιο σημαντικο μελος της ομαδας... Τον Louis. Τον αρχισυντακτη της κοσμικης στηλης του περιοδικου.O Lοuis μπορει στην αρχη να μην σου κανει πολυ καλη εντυπωση γιατι ειναι λιγο αυθαδης και λιγο νευρικος, αλλα καταβαθως ειναι πολυ καλο παιδι και ωραιος τυπος. Αν θελει μπορει να γινει πολυ μαλακος και γλυκομιλητος" μου λεει.

"Εισαι μαλακας;" ακουω μια φωνη να φωναζει μεσα απο το γραφειο. Ενστικτωδως σταματησα και κοντοσταθηκα κοιτωντας προς το γραφειο με απορια. Διπλα μου σταματησε και ο Niall ο οποιος μολις ακουσε τη φωνη μαζευτηκε λιγο και μου χαμογελασε καπως αμηχανα, λεγοντας μου,

"Απ'οτι φαινεται δεν ειναι στα κεφια του σημερα". Καταλαβα, αυτος πρεπει να ηταν ο Louis. Ο Niall τεινει το χερι του προς μια πορτα δινοντας μου να καταλαβω οτι εκει ηταν η αιθουσα συνταξης.Μπαινουμε μεσα και βλεπω 3 ανδρες, εναν με μαυρο σκουφακι που εχει γινει κοκκινος απο τον εκνευρισμο του. Ο Louis σκεφτηκα. Εναν με καστανα μαλλια και καστανα ματια που προσπαθουσε να εξηγησει κατι σ'εκεινον με το σκουφακι και εναν με σγουρα μαλλια και πρασινα ματια να παρακολουθει τον καυγα με ενα ηλιθιο χαμογελο ευχαριστησης, λες και το διασκεδαζε αφανταστα.

"Πας καλα; Μπερδεψες τα θεματα;" λεει ο εκνευρισμενος τυπος σ'αυτον με τα καστανα μαλλια. Δεν ειχε καταλαβει κανεις απο τους τρεις οτι ειχαμε μπει στο δωματιο, εφοσον δεν ειχε γυρισει κανενας τους να μας κοιταξει.

"Χχχμμμ" καθαρισε ο Niall τον λαιμο του για να τους τραβηξει την προσοχη. Γυρνανε και οι τρεις κοιτωντας πρωτα τον Niall και μετα εμενα δινοντας μου ενα αχνο χαμογελο, νιωθοντας αμηχανα που ειχα ακουσει τον καβγα τους. "Γεια" λενε και οι τρεις ταυτοχρονα. Οι δυο απο τους τρεις ερχονται προς το μερος μας ενω ο σγουρομαλλης παρεμεινε καθισμενος στη θεση του συνεχιζοντας να με κοιταει με ενα μπερδεμενο υφος. Σαν να με εχει ξαναδει... αλλα με κοιταζει ετσι γιατι ειμαι μουσκεμα προφανως.

Αυτος με το σκουφακι με πλησιασε και ετεινε το χερι του για χειραψια.

"Καλημερα ειμαι ο Louis! Εσυ θα πρεπει να εισαι η καινουργια, ετσι;" λεει προσπαθοντας να ειναι ευγενικος και να κρυψει τον εκνευρισμο του απο τον καυγα που προηγηθηκε.