Love Again [Process of Editing]

Chapter19: Day 4 with Him...

THIRD PERSON'S POV

Kasalukuyang mahimbing na natutulog ngayon si Zeke at si Summer. Makikita mo sa kanila kung gaano ba talaga nila kamahal ang isa't-isa. Nagising si Summer dahil sa naalimpungatan siya.. Umaga na pala at naisipan niyang magluto ng makakain para kay Zeke. Naligo ito at nagbihis na at pagkatapos ay bumaba upang magluto ng makakain nila.

"Ya, ako na ang magluluto" kinuha niya ang mga gamit sa lulutuin pagkatapos ay nagsimula na siyang magluto.

"Mam tumawag po ang Momo niyo mamayang hapon daw po siya uuwi"

"Sige ya pakisabi naman na magingat siya" bumalik na muli siya sa pagluluto matapos ang ilang minuto ay umakyat na din ito sa taas dala ang mga pagkain na kakainin nila. Pagbukas niya ng pinto.....

"ZEKEEEEEE!!???" Agad niyang pinuntuhan si Zeke na walang malay na nakahiga sa sahig.

"Zeke???! gumising ka!!!!" Inaangat niya ang kalahating bahagi ni Zeke bakas sa kanya ang takot, kaba at pag aalala.

"YAYA!!!! YA!!! TULUNGAN MO AKO DITO!!!" Naiyak na sa taranta si Summer.

"bakit mam anong nangyari???" Nakita niyang nakahiga si Zeke sa sahig habang yakap ni Summer. "Dalin na po natin siya sa hospital mam!!!"

Pinagtulungan nilang buhatin si Zeke hanggang sa sasakyan niya si Summer na din ang nagdrive ng sasakyan hanggang sa makarating sa hospital.

----

HOSPITAL

NADINE MONTENEGRO'S POV

"Hija ang anak ko nasaan??"

"Na-nasa ICU po" sagot niya ng ni isang sulyap ay hindi tumitingin saakin.

"Hija okay ka lang ba?" nag-aalala ako sa kalagayan ng anak ko at kalagayan ni Summer.. Natatakot ako sa mga nangyayari at mangyayari pa..

"O-opo tita I'm okay" Umupo ako at yinakap siya.

"Be strong Summer huwag mong ipapakita na nahihirapan ka... mahal ko ang anak ko pero ito na ang nakatakda.. mahal din naman kita dahil tinuring na kitang anak"

"Nads kamusta ang anak natin?" kakarating lang ng aking asawa at siguradong may nagbalita sa kanya kung anong nangyari.

"Summer saglit lang" Nag nod naman siya at pinuntahan ko na ang aking asawa at kinausap.

"Hindi ko alam Jef" yinakap ko siya.. sa mga nangyayari ngayon natatakot ako hindi ko pa man pinakikita sa kanila pero nasasaktan ako... masakit mawalan ng sariling anak lalo na't sobrang bait niya at alam mong mahal na mahal ka niya.

"Mr. and Ms. Montenegro" Hindi ko namalayang nasa harapan na pala namin ang doctor. Nakita kong lumapit rin si Summer sa amin.

"Kamusta po ang anak namin?" Nag aalalang tanong ko.

"I'm sorry"

"ANONG NANGYARI DOC???!!" Summer is freaking out so I hugged her.

"Summer please" I said to her.

"Like what I've said a couple of days ago hindi na po nagpproduce ng blood cells ang bone marrow ng pasyente.. I'm sorry"

"DOC WALA NA PO BANG IBA PANG MAGAGAWA DOC PLEASE!!! ILIGTAS NATIN SIYA" Nagulat ako dahil sa lumuhod bigla si Summer sa harap ng doctor kung may magagawa lang talaga kami... pero wala na.. wala ng solusyon sa sakit niya :'(

"Summer" Lumuhod ako at inalalayan ko siya sa pagtayo.

"May mahahalaga pa po akong aasikasuhin.. maiwan ko na kayo" Umalis na ang doctor. Inalalayan ko siya tumayo papunta sa upuan.