Can Sıkıntısından Yazdığım Kitap

<2>

Minik kız elindeki kağıda bakıp gülümsedi. Babası buna çok sevinecekti. Seke seke evinin yolunu tuttu. Yolda giderken ıslık çalıyordu. Kuşlar da ona eşlik ediyor, harika bir ezgi ortaya çıkıyordu. Minik kız, parlayan kızıl saçlarını arkaya attı. Sarı gözleri neşe ile parlıyordu. Bazen güzel pembe dudaklarını oynatıyor, şarkı mırıldanıyordu. Evinin önüne geldi. Nese ile kıkırdadı. Babasına bir şaka yapacaktı. Zile bastı ve üzgün suratını yaptı. Babası kapıyı açtı.
"Shizuka? Bir sorun mu var?"
Babası onun boyuna gelmek için diz çöktü. Shizuka yüzünü elleri ile sakladı.
"Sınavım... berbat geçti baba..."
Babası onun yanağını okşadı.
"Bir şey olmaz Shizuka."
Bir anda Shizuka kıkırdamaya başladı. Ellerini çekti.
"Şaka yaptım baba~!"
Baba bir süre ona baktı. Sonra gülmeye başladı.
"Seni gidi seni!"
Kızını içeri aldı.
~~~~~~~~~~~~~~~~
"Yeeeeeeeeeeeeeeey!"
Shizuka ellerini havaya kaldırmıştı.
"Daha ne kadar dönme dolaba binmeye devam edeceğiz Shizuka?"
Shizuka dil çıkardı.
"Ben sıkılana kadar!"
Babası güldü.
"Şirin çocuk..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eve geldiklerinde saat 7 idi. Baba saatine baktı.
"Üzgünüm Shizuka. İş zamanı."
Shizuka babasının işini bile bilmiyordu. Doğrusu bu genç adam onun üvey babası idi. Yolda onu bulmuş, kendi çocuğu gibi büyütmüştü.
"Tamam, baba!"
Genç adam gülümsedi ve minik kızı alnından öptü.
"Bayan Eshina az sonra gelir. Uslu bir kız ol ve o gelene kadar kitabını oku, tamam mı?"
"Tamam!"
Ve genç adam evi terk etti. Sırıttı. Kimse onun sırrını bilmiyordu. Bilmeyecekti de...