Βγήκα έξω ωραίο το Λονδίνο ο κόσμος φαινόταν διαφορετικός δεν ήταν σαν την Ελλάδα
Όχι δεν ήταν καθόλου έτσι δεν κάθονταν να σε κοιτάξουν από πάνω μέχρι κάτω,δεν σε σχολίαζαν κοιτούσαν την ζωή τους έτσι όπως καθόμουν στο παγκάκι και χάζευα τους ανθρώπους άκουσα μια φωνη
-εε εσυ
-εε δεν ακούς;
-αα καλα δεεν
Κατερίνα: γύρισα και έμεινα κάγκελο δεν μπορούσα να μιλήσω θα μασουσα τα λόγια μου ήταν αυτός αυτό το παιδί στην πόρτα αυτό το παιδί στο δωματιο έπρεπε να σοβαρευτώ και να το παίξω ηρεμη
Κ- εμμ ναι;
-καλα είσαι; επικοινωνείς;
Κ- ναι; με θες.. Εεμ με θες κάτι;
-ναι:3 αν είδες κάτι παιδιά να περνάνε από εδώ εκείνους που ήταν στο δωμάτιο σου; μου είπαν ότι είναι εδώ κοντά και δεν τους βρίσκω..
Κ-εε τι; εε εννοώ όχι..οχι τίποτα
-α καλά άστο άντε φιλάκια
Κατερινα: κάτσε τι είπε; φιλάκια είπε; όχι όνειρο είναι; αποκλείεται και αυτός ήταν στο δωμάτιο; με θυμάται; ομγ με θυμάται μα πως τον λένε; πρέπει να ρωτήσω πρέπει να μην φοβηθώ
Κ- εε ακούς;
Τίποτα δεν πήρε απάντηση είχε απομακρυνθεί πολύ μακριά δεν την άκουσε έτσι όπως τον κοιτούσα άκουσε έναν ήχο είναι γνωστό ήχο.. Μα φυσικά ήταν το gasoline της Halsey ο ήχος κλήσης από το κινητό της και ποιος την επερνε;
Κατερινα: Ο Κώστας; οπα τον ξέχασα τελείως μα τι χαζή και αφελής που είμαι έχω το αγόρι μου και κοιτάω άλλους αλλά εκείνο το αγόρι φαίνεται τόσο τέλειο..
Μα τι σκέφτομαι πρέπει να απαντήσω
Κ-εμ Κώστα;
Κω- πολύ άργησες τί έγινε βρήκαμε νέο γκομενακι;
Κ- τι; :ο
