Op een dag liep ik samen in de pauze met Imane naar de bakkerij om wat te eten te halen. Onderweg naar de bakkerij werden we aangesproken door twee jongens, ik had totaal geen interesse in jongens dus ik deed zo kort en afstandelijk mogelijk. Imane was altijd spontaan en praatte met iedereen dus die vond een praatje wel gezellig. De jongens volgde ons tot de bakkerij. Ik voelde me hier bij maar hield toch mijn mond. Toen Imane nummers uit begon te wisselen met een van de jongens kwam de andere jongen voor me staan. "Je bent erg goed in negeren hè?" Zei die met en glimlach op zijn gezicht, ik keek naar boven want de jongen was een stuk langer dan mij. Deze jongen had n vriendelijke gezicht en straalde op een of andere manier warmte uit. Ik moest lachen en schudde snel mijn hoofd. Hij gaf me een hand en zei "Zal even zo netjes zijn om me voor te stellen, ik ben 'Hafid' snel rukte ik weer me hand los en zei" oke ik ben Hanane ." Ik merkte dat hij moest lachen om hoe ik deed en ik schaamde me dood dus liep snel de bakkerij naar binnen zonder wat te zeggen. Imane kwam me al gauw achterna en gaf me een por in mij zij. "Wij was hij leukkkkk he." Ik moest lachen om haar , "je bent echt gek Imane. Ik bestelde donze broodjes en ondertussen vertelde Imane dat hafid mijn nummer gevraagd had. "Chaimae je hebt mijn nummer toch niet gegeven?" Tuurlijk wel, heb je gezien hoe leuk ze zijn. En ze in ook beste vrienden net als wij, wat willen we nog meer. Ik schudde mijn hoofd "Nee Chaimae, ik heb hier helemaal geen goed gevoel over. Ze begon te lachen " Doe niet zo dramatisch Fatima."
Had Chaimae gelijk, maak ik me druk om niks.