A Princess in Disguise

Chapter 2: Changing

Chapter 2: Changing

[Princess Junica's POV]

Tignan ko ang sarili ko sa salamin. Ako ba talaga ito?

"There we go, prin- i mean, j-junica." Medyo nautal siya nung binanggit niya yung name ko.

Andito na kami sa famous parlor shop at dahil para nga hindi kami makilala ng kabataan ay sinabi ko sa taga gupit/make up artist na gawin ang lahat para magbago ang istura ko at hindi nila ako makikilala. I also said na tawagin na lang nila ako sa pangalan ko dahil makikila talaga ako.

Tinitigan ko ng mabuti ang mukha ko sa salamin. Hmmm, not bad. Hindi ko alam ang ginawa niya pero ang alam ko ay naka-face mask ako at pinaikli nila ang buhok ko hangang balikat. Pwro hindi nila binago ang kulay ng buhok ko kasi daw bagay daw sakin yung dark red pag ganito itsura ko. Parang hindi na ako, but still, Ang ganda ko parin. Charot lang ;) xD

Agad na lumapit ako kay yannie na tapos na rin sa pagpapabago sa sarili namin at nakita ko siyang...omyghod! Yannie ikaw na ba yan?

Humarap siya sakin at na amused ako sa nakikita ko ngayon. Sa makikita ko ngayon ay hangang 1/4 ng balikat yung buhok niya at straight ito. Pero hindi ginupit ang banga niya kagaya sakin na full bangs parin. (A/N: Edi napanot? Hehehe xD )

Obviously, syempre papangit pag ginupit yung bangs diba?

"Junica, ikaw ba yan?/Yannie, ikaw ba yan?" Sabay at parehas naming sabi. Natawa na lang kami.

"Ako nga ito,/ Yup, its me." Sabay ulit naming sabi. At natawa ulit kami. xD magkambal ba kami?

Agad kong hinarap si Homer, ang may-ari ng shop at nagpasalamat. Syempre, libre na dahil nga princess kami diba? :\

Habang naglalakad kami pauwi, you heard me right guys, naglalakad lang kami ngayon. Ay nagulat ako ng biglang may nakabunggo ako.

Kaya ang nangyari ay natumba ako bigla pero syempre, umakto akpng normal. Except kay yannie na ngayon ay pinapagalitan itong guy na nakatayo sa harap ko.

"Hoy, ikaw lalaki ah. Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo? Nakita mo namang padaan kaming mga--" napatayo ako bigla at agad kong tinakpan ang bibig niya bago niya pa matuloy.

"Ahh, s-sorry kuya." Yumuko ako dahil baka makilala niya ako at binitawan na si yannie. Mukhang nagets ako ni yannie kung bakit ko ginawa yung pagtakip sa bibig niya dahil hindi na siya umimik.

"I should be the one saying sorry." Medyo naiilang niyang sabi at nagpaumanhin at nagbow at umalis. Nyek? Anyare dun?

Hinarap ko si yannie na naka pamewang.

"Hoy babae, dahan dahan ka sa pananalita at baka biglang may lumabas dyan." Naiinis kong sabi at umalis. Muntik na kaming mabuking nun. Buti na ang talaga at mabilis kong nagawa yun kundi, naku, we're doomed.

Nang makauwi kami sa bahay ay agad kong sinalubong ang kama ko ng malaking yakap at pumikit.

"Huy, junica. Galit ka?" Medyo nalulungkot niyang sabi. Mukhang natakot ko ata kanina. >__<

"Hindi. Pagod lang to." Sabi ko at umidlip na.

Sa masasabi ko nga pala ngayon ay ang mask na to ay nakadikit sa mukha ko at pwede tong tanggalin pag maliligo/magsha-shower ka. Yun lang, ;)

Zzzzzzzzzzzzzz..... =o=

To be continued.....

################################################

Author's note:

Ang astig naman ng mask nila, haha. *0*

Anyways, maikli parin ba? Feel free to comment guys. Thanks ^__^