Saat gelmişti artık hazırdım zorluklarla yüzleşmeye. Canımı sıkan bişeyler vardı ama beni huzursuzlandıran. Galiba güvensizlik hissi babam kimseye güvenmemem konusunda tembih etmişti bu konuda. Kitabı ilk durduğumuz benzin istasyonunun arazisine gömdüm. Gelmiştik ve birkez daha ölü görüyordum bu ikincisi bu şekilde devam etmemeliydi.Yalnız devam etmek zorundaydım artık babamın tek mirascısıda ölmüştü bütün toplanmış bilgiler çöpe gitmişti.Asıl şimdi ne yapacağım önemliydi yada neler yapabileceğim. Hemen poliseleri ve ambulansı aradık ve incelemek için gelmişlerdi.Bizim ifadelerimiz alındıktan sonra serbest bıraktılar.
İçimde Cem'e karşı bir güvensizlik hissi başlamıştı çok yoğundu bu his ve kendimi rahatlatmak için Cem ben kitabı sattım kitapçıya diye bir yalan uydurdum. Cem'in yüz ifadesi değişti birden ve işte onunda kötü biri olduğunu anlamıştım.
