Khlia POV
Ang tagal-tagal ko na siyang hinahanap, hinihintay, pero bakit 'di man lang siya nag-paramdam? Bakit ba?! Inis kong kinuha ang bag ko saka umalis. Ano ba Brandon Salas?! Isa kang MANLOLOKO! Katulad ng kapatid mo! Este siya pala yung may pakana kaya nahawa 'tong si Bryan. Psh.
Sumakay ako sa kotse ko. Actually may driver ako pero 'di si John. Yung chaka lang naming driver. Haha. Sorry kung CHAKA ang natawag ko sa kanya, eh 'yun yung gusto ko at totoo namang mukha siyang chaka ah. Haha.
"Kuya, pwede bang..music music naman diyan?"
Bored kasi ako. Medyo malayo pa naman ang bahay namin sa bahay nila Jenny. Unlucky things? What was that? Nagugulhan ako. Ano namang malas ang nangyayari sa kanya. Hmm..ay, nakalimutan ko pala..pupunta ako kila Herbert. Tinext ko si Coleen na dun na lang din siya dumeretso, lahat ng kaibigan ni Herbert nasa bahay lang niya. Ang kaibigan niyang LEON. Hahaha.
"Ah kuya..dun po pala sa bahay ni Herbert."
Dinamdam ko na lang yung tugtog. Magaganda naman. Minsan kasi puro 'di ko alam. Wala akong kaalam-alam. Hindi kasi ako masyado mahilig sa music. Pero dahil bored ako..go lang ng go. Hay..nakakabored. Actually mas close ko si Coleen kesa kay Jenny pero friends na kami. Tinuring ko na din siyang BESTFRIEND.
Maya-maya nandito na kami sa bahay nila Herbert. Mansion pala. Hehe. Yabang eh. *SABAY IKOT NG MATA* Psh. Medyo badtrip ako ngayon, MEDYO lang! Arrggh! Tsaka feel ko masakit pakiramdam ko. Ewan ko bakit? Baka dahil I'm having a new baby? Ang anak kong pala si Jonas, nag-bibinata na. May crush na daw siya. Ang anak ko talaga. :)
"Sige kuya umuwi ka na, sabay na lang ako kay Coleen."
Umalis na si kuya CHAKA. Sorry kung capitalize. Bumaba na ko at nakita ko si besty nag-hihintay. Bilis niya naman. Pinuntahan ko siya saka ko siya kinaladkad papasok. Binuksan ko na yung pinto. Matagal ko ng kaibigan 'tong mga 'to kaya okay ng pumasok kahit walang paalam. Haha.
"Herbert! Halika ka nga!" Tawag ko
Napakamot si Herbert at lumapit siya sakin. Si Harry naman ngumisi tsaka binatukan ni Coleen. Ang mga natira naman busy at ang iba ay tumatawa. Hmp! Kabadtrip. Napahawak ako sa bewang ko. Nag-kamot na naman ng ulo si Herbert. Seryoso? May kuto? Yuck! 'Wag mo naman akong hawaan. Psh.
"Tch. Bakit na naman pro?"
Ha?! Anong karapatan niyang tawagin akong pro? Oo nga naman, anong ibig sabihin ng PRO? Psh.
"Anong pro?! Professional?! Thanks!"
Sinamaan niya ko ng tingin. Ningitian ko siya ng nakakaasar. Haha. Minsan sarap lokohin ng mga ugok na 'to. Haha.
"Gagu! Anong pro?! Problemado! T*nga!"
Binatukan ko siya. Wow ha! Hiya naman ako sa kanya, ang galing niya. Sige, siya na ang matalino. Ako na ang tenge. Psh.
"Wow ha! Ako pa ang tenge at gegu?! Ugok! Yabang mo! 'Di ka pa din nag-babago!"
Tumawa silang lahat. Ako naman napangiti. Si Herbert naman mukhang asar na asar na kaya umakyat siya sa taas. Tumingin ako sa lamesa kung saan kumakain ang mag-babarkada at si Justin naman heart na ang mata. Psh. Joke.
"Herbert.."
Huminto si Herbert sa pag-akyat ng hagdan. Tinignan namin si Jenny at nakangiti lang siya. Anong balak neto ha?!
"Herbert, you're really playful ha.."
Tumawa kaming lahat. Gets namin 'yun. Si Herbert yata tuwang-tuwa pa. Psh. Sabagay, siya lang naman ang pinaka-SLOW sa mag-kakaibigan eh. Haha.
BINABASA MO ANG
The Lonely Love
RandomIsang babaeng tanggap na niya na hindi siya bagay sa isang tapat at mabait na tao. Gusto niyang humingi ng tawad sa mga taong nagawan niya ng sala. Takot siyang mawala sa mundong ibabaw. Pero may bago daw siyang crush...makuha kaya niya ang atensyon...
