Destiny Love

CHAPTER 13: Realization

ALEX P.O.V

It's been 3day simula nung nangyaring yun pumunta ko sa kanila pero wala daw alam parents ni mae tinwagan ko na rin kaibigan niya pero wala. Ang tanga tanga ko kailangan pa mawala ni Mae para ma realize ko na mahal ko siya at di ko kayang mawala siya. Tama nga sila sa huli ang pagsisi sana bigyan niyo pa ko Lord ng chance makita si mae aayusin ko lahat. Naguguluhan lang ako ng tym na yun patawarin y lang ako gagawin ko lahat ipakita na mahal ko siya im lost without her.

Mas masakit pa ito kaysa sa tym na nawala si pearl. It was all my fault ako dapat sisihin nasaktan ko ang babaeng ngmamahal sa akin ng lubusan. Papunta ako ngayon sa paent ni Mae i need to explaine my self. Dumating n ko s bahay nila at kinakabahan ako di ko alam gagawin ko pero kailangan ko tong gawin. Nag door bell ako at ang mama ni mae ang nagbukas sa akin.

"Good afternoon po maam." Bati ko sa kanya.

"Good afternoo din. What bring you here hijo kung tatanungin mo ko tunglol sa anak ko isa pa rin ng sagot ko hindi ko alam."

"Hindi po maam gusto ko po sana kayo makausap ni sir."

"Sige halika pasok ka." At pumasok ako at sumunod sa mama ni mae.

"Umupo ka muna tatawagin ko lang papa ni mae."

"Sige po maam."

"Drop the formality call us tito and tita." At umalis na ang mama ni mae.

Ilang minuto lang dumating sila mag asawa.

"Good afternoon po sir." Bati ko sa papa niya.

"Sit down."malam8g na saad ng papa niya.

"Salamat po." At umupo kaming lahat.

"What do you want to say? Gusto mo raw kami makausap."

"Opo gusto ko po sana mag sorry kasi sinaktan ko si mae pero po aaminin ko na im lost ng mawala si mae at kailangan niya pa mawala para lang ma realize ko na di ko kaya na wala siya. Aaminin ko po na hindi ko pa dati na tanggap ang pagkawala ng ex ko at nakikita ko siya ky mae pero nitong nakaraang araw naramdaman ko po na iba pala ung noon at ngayon.maniwala po kayo sa hindi dala lang po siguro nagtakot na baka pagkinasal kami hindi magiging maganda dahil my past pa ko na hinahawakn pero nung tym na nawala si mae dun ko lang na let go at ngayon huli na dahil nawala na ang babaeng nagpakita sa akin na kaya ko pa po palang magmahal ulit." Mahabang kung paliwanag sa kanila.

"Naintindihan kita hijo lahat tayo nagkakamali pero jan naman tayo natutu dba. Pero hindi lahat ng bagay na pinakawalan mo ang maibabalik sayo ng ganoon kadali. Naniniwala ako nasa tamang panahon kung kayo kayo at ipagtatagpo pa rin kayo." Saad ng papa niya sa akin.

"Kung mahal mo ang anak ko bigyan mo muna siya ng tym na hilumin muna niya ng puso niya. Kahit ako man pag yan ginawa sa akin ng tito mo aalis at hindi rin ako magpapakita. Pero alam ko isa lang yan sa pagsubok na dapat niyo lampasan kung tuny na pagmamahal ay handa itong maghintay." Paliwanag na mama niya.

"Salamat po gusto ko lang ko magsorry po sa inyo."

"Wala yun hijo kung kayo talaga naka tadhana sa bandang huli kayo pa rin at pagtatagpuin."

"Salamat po tito tita."

"Wala yun hijo natutuwa kami kasi ng effort ka na mag explain sa amin. Pero ang dapat ko sabihan ng sorry ay si mae. Pero malany mo sa tamang panahon maging okey sin kayo."

Pagkatapos ko pakipag usap sa magulang niya ay bumalik ako sa dating lugar kung saan naging masaya kami ni mae. Hihintayin pa rin kita at hindi ako susuko ipaglalaban ko ito sa tamang panahon. Nag drive ako papunta sa resort namin kung saan naganap ang masayang pangyayari noong araw na yun....

To Be Continue...
November 4 2015...

SORRY PO SA SHORT AT WALEY NA UD KO WALA AKO MEDYO MAISIP BABAWI PO AKO SA NEXT CHAPTER...KEEP ON READING PO...THANK YOU...ALDUB U ALL...