-Yarısı yanmış intihar mektubu-
Bir zamanlar geçmişinden, ailesinden kaçan yeşil gözlü koca yürekli bi adam sevdim. Gözlerinin yeşilinde boğulur boğulur dirilirdim. Geçmişinden neden kaçtığını hiç bilemedim. O koca yüreğinin derinlerine sakladığı karanlığı fark edemedim. Sonun başlangıcında ellerim kanlıyken sessizliğin sesini dinleyip yanlız başıma karanlıkta kayboldum. Yitirdim benliğimi kimdimki neydimki ben?
Herkezin aşkı yaşayışı farklıydı. Aşk kimisi için kalp çarpıntısı, kimisi için karın ağrısı, kimisi için kelebek uçuşmasıydı. Aşk ayni anda 3 hormonun çalışmasiymiş aslinda. Bukadar basit bişey nasıl konu oldo onca şarkıya ve romana ? Sonra düşündüm ve karar verdim aşk herkezin yaşayabiliceği türden bi basitlik değildi. Çoğu insan birkere bile aşık olmadan ölmüyormuydu? Ve şimdi ölüyorum kızım seni sevmekten hiç vaz geçmedim benim adımada benim için yaş..Şu anda kendini kayıp hissettiğini biliyorum. Yaninda olamasamda aklım ve ruhum hep senin yanında Manolyâ..
