Sabah saat 8:00'da okula gitmek için uyandım.Sol tarafa baktım abim yerinde yoktu.Seslendim evde hiç kimse yoktu.Bana not bırakmışlardı notta"Oğlum markete evin ihtiyaçlarını almaya gittik,eğer evde korkarsan aç televizyonu izle biz 1 saatte kadar gelcez. Annen"Bende gittim televizyonu açıp izlemeye başladım kanal gezerken haberlerdeki muhabir"Bilim adamları kansere çözüm ararken yaptıkları hata yüzünden zombi salgını başladı sakın evden çıkmayın kapınızı kilitleyip bekleyin ordu ve bordo bereliler yardım edicekler."dedi heyecanla.Benim bir yanım "Yessss be sonunda zombi salgını kaç yıldır bekliyordum."diğer yanım ise"Acaba ailem ne yapmıştır başlarına kötü bir şey gelmişmidir?"Ben gidim her türlü bir saldırı vb. hazır olmak için gittim üstümü evden her an çıkabilmek için giyindim kendime yedek kıyafet vb. hafif ve ihtiyaçlarımı aldım,mutfakta ise 1 tane büyük satır gibi bir bıçak aldım bide 1 tane küçük bıçak aldım ne olur ne olmaz diye.Sonra gidip en yakın arkadaşım Cem'i aradım.Ben:Cem ne yapcam bilmiyorum ailemde markete gitmiş senin ailen yanında mı?Cem:Benim ailemde markette gitmiş ne yapmalıyız?Ben:Bence bugün evde kalalım yarın bakarız artık.Cem:Tamam o zaman by by.Telefonla konuştuktan sonra akşama kadar televizyon izledim.Gece yatmadan önce Allah'bol bol dua ettim ve uyudum.Sabah 8.00 uyandım.Uyanır uyanmaz Cem'i aradım.Ben:Günaydın Cem evden çıkıp ortak bir yerde buluşmalıyız.Cem:Bence okulunda orda buluşalım.Ben:Tamam ama bisiklettin varsa bisiklettle gel daha hızlı oluruz.Cem:Tamam anlaştık kendine dikkat et by by.Bende kalktım mutfakta bulduğum biraz ekmek biraz peynir yedim.Daha yiyemezdim sonraya bırakmam gerekiyordu.Sonra gidip eşyalarımı tekrar kontrol edip botlarımı giydim çünkü hava soğuktu ve her an yağmur yağabilirdi.Evden çıktım kapıyı ne olur ne olmaz kitledim ve merdivenlerden aşağıya indim.Bisiklettim otoparktaydı el fenerimi aldım açtım diğer elimde ise bıçak vardı.İlerledim kapıyı açtım ışıklar otomatik olarak yandı Allah'tan elektrikler gitmemişti.Hızlı bir şekilde bisiklettin kilidini açtım ve hızlı bir şekilde otoparktan çıktım.Dışarda hiç kimse yoktu ve zombide yoktu.Site kapısından çıktım okula doğru yol aldım yolda giderken farklı bir yönde ve 600 metre uzakta bir tane zombi vardı o beni görmemişti ve görme ihtimali baya bi düşüktü bende içimden"Demek zombiler bu şekilde ten renkleri solmuş kan içinde ve yavaş hareket ediyorlar bu şekilde iken bana ihtimalleri düşük"Okulun oraya vardığımda Cem ile aynı anda gelmiştik ve bisikletten inip hemen birbirimize sıkıca sarıldık.Ben:Allah'a şükür iyisin Cem.Hiç zombi falan gördün mü?Çok ani konuya dalmıştım bi an kendimi tuhaf hissettim.Cem:1 tane gördüm ama bana uzaktı;sen gördün mu?Ben:Evet gördüm oda bana uzaktı yavaş hareket ediyordu ve kan içersindeydi biraz iğrençti ama yapacak bir şey yok.Neyse hadi ne almışız evden kontrol edelim.Cem:Ben evden ekmek ,peynir,salam,su,ayran,çikolata,gofret,don,atlet,t-shirt,eşofman ve bıçak tabi hepsinden 5-6 tane var.Ben:Bendede aynı şeyler tek ekstradan 4-5 tane çorap var.Cem:Ben nasıl unuturum çorapı!!!!!Ben:Sana veririm üzülme.Cem: Sağol knk.Ben:Lafımı olur.Hadi gel bakalım okulun bahçesinde ne var ne sonra bir tane silahçı dükkanına ve marketten erzak alırız.Cem:Tamam.Okulun bahçesine vardık veee...
Evet arkadaşlar 1. bölümün sonuna geldik bölümleri ortalama 400-500 kelime yapmayı planlıyorum.Yorumlarınızı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Atlanta Merkez Zombi Oluyor Herkes
Ciencia FicciónMerhaba arkadaşlar!Bu hikayenin konusu zombi salgınında hayatta kalmaya çalışan iki yakın arkadaşın hikayesidir.Not(Başlığa takılmayın herkes bilmez) Karakterler Ben:Emirhan Yıldırım Yakın Arkadaş:Cem Yağız Keser Not(Hikayenin devamında başka...