Fake Love

Hoofdstuk 1

Ik druk op de deurbel naast de oude deur. Vegelingenstraat 33, dit moet het zijn. Dit is mijn toekomst. Hier ga ik uren blokken voor dat ene tentamen en hier kom ik na een wilde nacht halfdronken thuis. Hoop ik dan maar. Straks worden mijn huisgenoten een stelletje halvegaren. Maar daar ga ik niet van uit. Dat meisje aan de telefoon klonk vrij nuchter. Hoe heette ze ook alweer? Oh ja, Charissa Adema dacht ik. Van de voornaam was ik in ieder geval zeker. De rest kwam ik wel achter. Na een tijdje deed een klein, blond meisje de oude deur open. Ze had perfecte krullen die over haar schouders vielen. Waarschijnlijk natuurlijke krullen ook al was de kleur blond niet haar echte kleur: ze had een klein beetje uitgroei en tussen haar lokken was het niet egaal blond. Ze was niet knap maar zeker niet lelijk. "Hey, jij moet vast Melissa zijn, of niet soms?" zei ze met een spontane glimlach. Ik knikte voorzichtig in de hoop dat ze me een groot welkom zou geven in haar woning. Zij was immers degene die besliste of ik haar huisgenoot werd. Ze ademde diep in en waarop ik had gehoopt werd waar. "Kom gauw binnen, dan leid ik je rond, je bent vast nieuwsgierig wie je toekomstige huisgenoten zijn" zei ze lief. En ja, daar had ze gelijk in, dat was ik. Vanaf klas 3 verheugde ik me al op dat echte studentenleven. Lekker alles zelf inplannen. Vrienden maken en mooie feesten waarbij je je niet hoeft te zorgen dat je nuchter thuiskomt. Ja misschien was dat alleen maar in mijn fantasie maar ik hoopte nog steeds dat ik het net zo rooskleurig was als in mijn fantasie.

We liepen een gang binnen met een kapstok en een paar fietsen. Charissa bood me aan om de jas op te hangen en daarnaast stelde ze zich voor ookal wist ik haar naam allang. Het was toch een soort beleeftheid.

We liepen een trap op waarbij we terecht kwamen in een grote woonkamer. Eerst rechttegenover de deuropening het keukentje: niet groot maar zeker niet goedkoop of klein en links in de hoek een grote zitruimte met daarbij een tv. Er zaten 3 mensen in de hoekbank die de zitruimte vormde. 2 jongens 1 meisje. De jongen leek het vriendje van het ene meisje te zijn want ze lagen bij elkaar in een hoekje. De 2e jongen zat aan een andere hoek van de bank. Ze keken alledrie op wanneer ze mij met Charissa zagen. Daarnaast liep Charissa gelijk naar hen toe in een lichtelijke tip dat ze zich moesten voorstellen uit beleefdheid. Eerst de jongen. "Hoi, ik ben Dylan" zei hij vriendelijk. Het was een lange jongen. Nouja, lang? Net iets groter dan ik. Dus dat viel nog wel mee. Hij was niet heel gespierd en ik zag niet veel bijzonders aan hem maar hij zag er erg relaxt uit. Daarna kwam het meisje. Haar wenkbrauwen waren te erg getekend en daarnaast zag ze er een beetje bitchy uit. "Ben jij mijn nieuwe huisgenoot of niet?" zei ze op een arrogante toon. "Oow geen idee, ik hoop van wel" zei ik op een zo kalm mogelijke toon. Het leek me niet zo'n leuk persoon maarja, ze zou vast heel lief zijn. Ik ging geen soap van mijn leven maken dacht ik dus geen problemen opzoeken. Maarre, hoe heet je? Zei ik netjes. "Wat gaat jou dat aan?" vroeg het meisje. Charissa probeerde de vrede een beetje te bewaren en zei met een ongemakkelijk stemmetje dat ze Melanie heette. Dus om te onderdrukken dat ze zich ook netjes had kunnen voorstellen zei ik: "hoi Melanie, ik ben Melissa" ze keek me arrogant aan en ik besloot om haar gewoon met rust te laten. Ik liep verder naar de laatste persoon. "Dit is Timo" zei Charissa in de hoop dat ik Timo wel leuk zou vinden. En dat vond ik. Timo was zeker geen boyfriendmaterial, zeker niet. Maar hij had wel een beetje humor in zijn stem en ook hij was niet lelijk maar zeker niet knap. Hij had wat pukkeltjes, maar niet zo heel erg veel. "Nou dit is dus de woonkamer en hier kan je zo vaak zitten als je wilt. Het is waar we eten en samen komen enzo, ik hoop dat het je bevalt" zei Charissa opgewekt. Ik keek om me heen. Ik voelde me erg op mijn gemak. Het was niet groot maar groot genoeg. Er stonden een paar barkrukken bij de keuken en de zithoek. Ja, het beviel me wel. We liepen verder naar de deurposten die tegenover de zithoek waren gevestigd. Naast de deurpost stond nog een grote boekenkast. Waarschijnlijk allemaal studieboeken. Ik kwam uit in een lange gang met twee deuren aan elke kant en aan het einde van de gang nog een deur. We begonnen met de eerste deur aan de rechter zijkant. "Nou dit is de eerste kamer, gelijk die van mij" grinnikte ze. Het zag er erg geordend uit. Boeken op het bureau en bed opgemaakt. Wel hier en daar wat kledingstukken maar je zag dat ze wel van orderen hield. Charissa liep door naar de 2e deur van het rijtje. "Nou hier wonen Dylan en Melanie. Sorry trouwens voor haar gedrag, ze heeft het nooit zo met nieuwelingen". Op de een of andere manier voelde ik me best beledigd dat ik een "nieuweling" werd genoemt. Maarja, ik moest me daar maar overheen zetten. De kamer zag er vies en slecht onderhouden uit. Op het bureau lag de make up van draak Melanie en je rook de zweetlucht gemengd met de axe deo van Dylan. Alhoewel ik de axe deo erg lekker vond ruiken leek het me geen fijne kamer om in te slapen. We liepen door naar het einde van de gang. De deurpost stond open en ik hoorde een soort geluid eruit komen. Het geluid leek op een wasmachine dus ik ging er vanuit dat dit de wasruimte was en ik had gelijk. Dat was het. Het was geen grote ruimte, maar er stond een wasrek met een wasmachine en wat wasmiddel. Al met al zag het er erg knus uit. Toen de volgende deur. De deur tegenover Draak en Dylan hun kamer. En ja hoor dat was de kamer van Timo. Zoals ik had verwacht stond er een groot bureau met veel dikke boeken. Het meeste daarvan was iets met chemie dus Timo was inderdaad een nerd, zoals ik had verwacht. Het blokjesdekbed die elke nerd van zijn moeder meekrijgt. Ja, ik denk dat ik Timo wel mag, dacht ik bij mezelf. Toen de laatste deur van de gang. Ik hoorde muziek uit de kamer komen. Fall Out Boy? Coldplay? ACDC?
Het was rock dat wel, maar ik herkende geen artiest of nummer. De deur ging open en daar stond ie dan. Hij had zijn mobiel vast, meebangend met de muziek. Hij had gespierde armen. Iets groter dan ik. Maar 1000x zo knap. Zijn donkerbruine stijle haar zat mooi in gel naar beneden gedaan. Hij had een vest die bordeauxrood was en een lichtblauwe spijkerbroek aan. Hij merkte mij op en kwam naar me toe gehaast. Hij stak een hand uit en stelde zich voor. "Tom" zei hij met een zachte, vriendelijke stem. Zijn ogen hadden een soort lichtjes in zich. Het stelde me erg op mijn gemak en ik probeerde zo min mogelijk mijn gevoel uit te drukken, dus schraapte ik mijn keel en zei volwassen dat ik Melissa heette. "Oowh leuk, word jij mijn nieuwe kamergenoot?" zei hij lief. Ik keek naar het lege bed die naast de zijne stond. Ja, Charissa zei al dat ik een kamergenoot kreeg, maar niet dat hij zo knap was?! Ik besefte me net dat ik in mijn gedachten verzonken was, dus ik zei maar zachtjes "ja ik hoop van wel". Ik wou er niet uitzien alsof ik onder de indruk van hem was alhoewel dat wel de waarheid was. Charissa had me door. Ze grinnikte en zei "kom, ik laat je de badkamer zien". Al met al was het een mooie badkamer maar mijn gedachtes waren heel ergens anders. Niet meer bij Draak en Dylan, niet bij deze studentenwoning, niet bij deze studie. Nee, Tom zat in mijn hoofd. Okay, Melis, je zou dit niet verkloten door een jongen. Charissa nam me mee en gaf me het contract. Het was niet duur. Ik deelde een kamer en dat scheelt. 300 euro per maand in Amsterdam is bijna niets. Dus ik tekende het contract. Ik zou wel moeten bijwerken, maar ik had een goede baan bij de Albert Heijn en ik kon mij dit permiteren. Morgen zou ik verhuizen en , in één middag, was ik een echte studente.

Ik hoop dat jullie het eerste stukje wat vonden. Laat vooral je mening weten. Ik ben erg nieuwsgierig!! ^^