Artık bir umutla çıktığım bu uzun yolculuğun çilesini çekmek zorundaydım....yeni bir üniversite, yeni arkadaşlar, belkide yeni bir sefgulumm, bunu düşünürken bile piç smile atmıştım....evet bunlari düşünmesem iyi ederdim aslinda yoksa bu iş yapcagim fantazilere kadar gidebilir..güvenemiyorum da.
Ben bunlari iç sesimle tartışırken yanimdaki teyzenin de koca kalçaları yla temas halinde oldugumu hissetiim bütün yolculuğum böyle olucak gibi.neyse biraz sabir....ben kendimi uykunun kollarina bırakmıştım bile ta ki koca kalçaların hareket ettiğini hissedene kadar vee bi anda istanbul girişinde oldugumuzu farkettimmm....heyecandan kalp atışlarımi bile duyamiyordum..Iste macera başlıyor...bekle beni istanbullll
