Benim güneşim

.Yeni bir hayat

Çok zordur hayat , yaşamak ve onca şey. ..
Bana göre hiçbirinin bir anlamı yok. Yeni hayatımı bana zehir eden annem sayesinde. Yeni bir şehire taşınmak ta nerden çıkmıştı durduk yere. Eski hayatım sıradan ve olaysızdi. Ta ki istanbul 'a taşınana kadar. Babam (!) Saolsun özel okula yazdırmış beni. AH NE GÜZEL! bana sorma gereği bile duymamislardi. Tabi hayatın kuralı buydu onlar yazıyor bende oynuyorum seçme hakkım bile yoktu.
*********
Bugün şu lanet olası ca okulun ilk günü sakin olmalıydım ama annem beni çıldırtıyordu. Okulun ilk günü ben heyecanlı olmalıydım annemler değil. . Bir de beni servise yazdırmışlar. Yürümeyi seven birini servise yazdırmak ne dahihane ama değil mi?
* * * *
Sahi şu müdürün odası nerdeydi? Çünkü okula geldiğimden beri arıyorum ama bulamıyorum, kafamı bir yere carpmamala durdum .Kafamı kaldırdığımda gördüğüm iki çatık Kaş bana öylesine öfke dolu bakıyordu ki . Korkudan öleceğimi sandım

- Önüne baksana be !!

Korkmuştum ama ilk günden kendimi ezdirmeye hiç ama hiç niyetim yok.

- Ben zaten önüme bakıyorum seni beyinsiz kas yığını

" Bence ilk günden bana bulaşma derim sonu kötü olur yeni kız " dedi ve göz kırpıp gitti! !

Aman çok korktum! ! Seni egolu , beyinsiz kas yığını. .
Bir saniye bana yeni demişti yeni olduğumu nerden biliyordu??
Bu çocukta tuhaf bir şey var. Neyse ilk günümü mahvedemezdim. Müdürün odası üçüncü katta merdivenden çıkınca hemen karşıdaki odaymış. Sınıfımın 10 -D olduğunu öğrendikten sonra Sınıfımı aramaya başladım. Ve buldum da . Ben içeri girdiğimde sınıfta kumral saçları olan orta boylu güzel bir öğretmen vardı.
Yeni Öğrenci olduğumu bildiği için kendimi tanitmami istedi.

"Alev yıldız . Konya dan geldim . " dedikten sonra boş bir yer aradım. Gözlerim kahverengi saçlı , yeşil gözlü bir kızı gördü ve onun yanı boş diye oraya oturdum kıza sorma gereği bile duymadım.

"Merhaba ben Ezgi " dedi ve gülümsedi. "Bende Alev memnun oldum " dedikten sonra önüme döndüm. Biraz utangaç biriydim. Ilk gün diye ders islemedik. Teneffüs zili çaldığı zaman Ezgi kantine inelim mi diye sorduğunda hiç düşünmeden kabul ettim. Çünkü ilk günümdü ve yanlız gezmek istemiyordum. Beni birkaç kişinin daha olduğu bir masaya oturttu ve arkadaşlarıyla tanıştırdı. Ve Arkadaşlarının arasında o egolu çocuk ta vardı.
Caner, Deniz ,Bora , Nil ve Betül ile tanışmıştım. Fakat o egolu çocuk kendini tanıtmamıştı ve hiç konuşmuyordu. Onun adını öğrenmek istiyorum neden bilmiyorum ama içimdeki ses böyle söylüyor. Aptal iç sesim.

Nil 'in konuşmasıyla iç sesim benden uzaklaştı.
Egoist çocuğa dönerek
- okul çıkışı napiyoruz savaş?

Dedi çocuğun adı savaş ' tı.
Ezgi ona dönerek "Her ne yapıyorsak Alev de bizimle geliyor " dedi.
Egoist çocuk "Siz Gidin benim işim var " dedi. BU çocuk beni aptal falan mı sanıyor benim gelmemden hoslanmadigi için böyle yapıyordu. Ona dönerek
- ben geliyorum, diye gelmiyorsan sorun değil ben gelmem

- kendini bu kadar önemli sanma ufaklık senin gelip gelmemen benim için birsey ifade etmiyor. Ayrıca fikrimi değiştirdim geliyorum.
Cidden bu çocuğun sorunları vardı. Gıcığın tekiydi.

Ezgi - iyi o zaman gideceğimiz yer, cool kafe anlaştık mi gençler?
Alev - iyi ama ben orayı bilmiyorum.
Ezgi - Sorun değil savaş ın arabası var seni o getirebilir.
Savaş - Hadi ama neden ben Bora nın da arabası var.
Ezgi - Savaş uzatma!!!
Savaş bana doğru egildi ve saat 4 te hazır ol ufaklık dedi. Sonra da çekip gitti .
Multi medya da savaş var..