! Lan mı dedi o !
Mustafa konuşmasına devam ederken ben bi süreden sonra dinlememeye basladım.
Sanki karşımdaki kişi mustafa değilde bi başkasıydı ağzından o küfürler nasıl çıkıyor hâlâ şok içindeyim.
Birisinin elimden tutmasıyla kendime geldim ve ona baktım tabi hemen kafamı aşağıya indirip bağırdım
- mustafa sen ne yaptığını zannediosun bıraksana elimi dedim ve elimi hemen geri çektim
Ona kim bu yetkiyi veriyordu anlamıyorum mustafanın bana baktığını fark ettim
- ya farkında mısın bilmiyorum ama bana bakarak bile günaha giriyoken yetmiyormuş gibi birde elimi tutuyorsun. Artık seni tanıyamaz oldum . Sen abimin beni emanet ettiği kişi olamazsın o harama helale dikkat ederdi. Sanki helaliymisim gibi elimi tutmazdı dedim ve kafeden hemen çıktım murat ve mustafa arkamdan bagırıyorlardı ama ben koşmaya başladım ve bi taksiye bindim. Ben böyle bi hata nasıl yapabilmistim hâlâ aklım almior muratla bi kafede oturup konuşmam yetmiyormuş gibi birde mustafa elimi tuttu
İçimden dua etmeye başladım " Allahım noolur beni affet sen affedicisin, bağışlayıcısın noolur benide bagışla" DİE dua ederken taksicinin sesiyle irkildim
- nereye gidecektiniz
Doğru ya nereye gidicektim emin olmasamda yinede
- mevlanaya diyiverdim belki biraz dua edersem rahatlardım ama kursada haber vermem lazım dı çünkü akşam oluyordu . Sonra bu fikrimden vaz geçtim. Kursa gitmiycektim. Mevlanaya geldiğimizde parayı ödeyip taksiden indim işde tamda huzur bulmak istedigim yer burasıydı...
İçeri girdim ve dua etmeye başladım..
****
Saate baktığımda saat 7 olmuştu bunu aldırış etmeden dışarı çıktım ve çarşıya dogru yürüdüm o kadar fazla yürümüşümki taksiye bindigim yere geldigimi fark ettim karşımda ise o oturduğun cafe vardı. İçeri girip girmeme konusunda tereddüt etsemde içeri girdim kendime bi kahfe söyledim.
Kahfemi içerken de kitap okuma ya başladım bu kitabı yeni almıştım ismi ' mucizeler yağarken ' di güzel bi kitaptı biraz okuduktan sonra kaldığım yere ayracımı koyup cantama attım. Sonrada içtigim kahfenin parasını ödeyip hemen çıktım sokak hâlâ kalabalıktı saat 9 olmuştu şimdi napicam diye düşünürken aklıma çocukluk arkadasımın evi geldi babası ve annesi atais oldukları için ayseyi pek sevmezlerdi onun evde namaz kılmasına bile karıstıkları için ayşe başka bi eve çıkmıştı ailesi hiç bisey dememislerdi çünkü onunla aynı evde kalmak onlar için bi ızdıraptı.
Telefonuma durmadan msj geliyordu ama ben hiç birisine bakmamıştım hepsi doğum günümü kutlayan msjlardı. Doğru ya bu gün benim doğum günümdü ben bile hatırlamazken arkadaslarım hatırlamıştı telefonumu elime alıp msjlar bölümüne girdim bu arada da otobüs durağına yürüyodum sonuçta hep taksiye binecek kadar zengin değildim. Telefonuma 3 bilmediğim numaradan msj gelmişti bi tanesine girdim
- Ben sümeyye ablan veranur
Seni merak ediyoruz kursa gel artık.
Msjlarıma bi cevap verirmisin lütfen.
Diyerek bi dolu msj atmıştı bende
- Beni merak etmeyin arkadasıma gidiyorum dedim. Sonuçta ben onlara emanettim ve bilmeye hakları vardı. Ondan çıkıp diğerine girdim bu da sanırsam mustafanın dı 60 a yakın msj atmıştı bu benim numaramı nerden biliyoki neyse benimle konuşmak istediğini önemli olduğunu söylemiş bende buna binaen
- 1. Si sen bnm numaramı nerden aldım 2. Si ben seninle konuşup günaha girmek istemiyorum. Yazdım ve attım.
Son olarak diğer msja girdiğinde de seminurdan olduğunu gördüm nerdesin yerini söyle geliyorum demiş bu kız telefonunu vermemişmiydi ya neyse bende
- arkadasıma gidiyorum yazdım ve gönderdim
- kimmis bu arkadaşın ?
- çocukluk arkadaşım annemgilde tanıyor kendisini yazdım gönderdim.
Otobus duragınada gelmiştim tevafuga bakki hemn otobüs geldi daha önce geldiğim için hangi otobüse binecegimi biliyordum hemen bindim otobüste bana hala msj gelmeye devam ediyordu umursamadım ve telefonun tuş kilidini kapatıp cantama attım yol boyunca dışarı bakmama rağmen akşam olduğu için hiç biseyi aklımda tutamamıştım.
İnecegim yere yaklaşınca ayağa kalktım ve kalabalığı yararak Dur tuşuna bastım otobüsten indim zaten ev hemen karsımdaydı apartmana girdim ve 5 . kata bastım asansörün o gıcık sesi yetmiyormuş gibi birde 2. Katta bi oglan bindi anlamadığım şey su asansörde bi bayan varken neden biniyosunki ve yukarı değil aşağı ineceginide 0 a bastığında anladım ben onun yüzüne bakıp harama girmek istemesemde onun bana baktığını anlayabiliyodum neyseki 5. Kata gelince indim ve 18 numaralı kapının önüne geçip kapıyı çlıp calmama konusunda tereddüt ettim çünkü grlecegimi söylenmemiştim derken kapı acıldı elinde cöp pisetiyle ayseyi görünce kapıyı çalmak için kaldırdıgım elimi indirmek zorunda kaldım dislerimi göstere göstere gözlerimi pörtlettim ve muzipce baktım bisey olduğunu anlaması uzun sürmedi sonuçta beni çok uzun yıllardır tanıyordu ve tanımasa bile hangi akıllı bisey olmadığı halde bu saatte çıkıp gelirki demi ama
Bana bakarak ağzı açık bi şekilde çöpü yere bıraktı ve
- zoraki gülmene gerek yok geç içeri dedi .
Kapıyı. Kapatır kapatmaz beni boğarcasına sarıldı tabi bende
- gel içeri gecelimdedi içeri geçtik evi gerçekten çok güzeldi
- dökül bakalım demesiyle herşeyi anlatmaya başladım
****
Bi buçuk saatin sonunda herşeyi anlatmıstım bu arada oda hiç bisey demeden beni dinledin zaten küçükkende böyleydi bu biaey anlatırken sesi soluğu çıkmazdı ama sonra bisey demiyorum yanı o derece ve yine başladı
- kardeşim knkam bitanem oyy kıyamam sana ama önce git namazını kıl beni sınır etme hicbisey namazdan önemli deil .
Doğru ya bn namazımı kılmamıstım Allaha şükür abdesttim vardı da hemen gidip namazımı kıldım insana huzur veren şeyde bu olmalıydı sonra bi güzel tesbihatımı yaptım ve dua ettim arkadan bi ses
""benim içinde dua etki Allah affetsin o affaderse sanada affettirir.""
