Murat yagmurlu bir Pazartesi sabahi telefonun zıngırtılarıyla uyandi.Numarayi tanimiyordu uykulu bir sesle telefonu ehh diye acti.Telefondan aglama sesi geliyordu telefon sapigi oldugunu dusunurek kufur ederek tekrar yatti.Telefon tekrardan caldi. Telefonu acmadi arayan kisi aramakta israrliydi.Sinirli bi halde yataktan kalkip ne var aminkoydugum diye telefonu acmisti. Karsidaki ses saygisizlik etme dedi. Sen kimsin lan sabah sabah ariyosun dedi. Arkadan aglama sesleri hala geliyordu. Karsidaki cevap vermedi. Murat sinirlendi ve soverek telefonu kapadi. Aglama sesleri kafasina takilmisti. Telefon sapigi oldugunu biliyordu ama icine bir kusku dustu. Umursamaz birisi oldugu icin kisa bir sure sonra aklindan cikti. Saate bakti saat sabah 7.48 idi. Mutfaga gidip dolabi acti ve bir bomonti acti bir yudum aldiktan sonra tezgahin ustune koydu. Dolabi tekrar acti ve kasari cikardi. Ekmeklikten ekmek aldi ekmegi kesecekken bicak kaydi ve parmagi kesildi hay aminkoyuyum dedi. Elini ustune sildi ve tostunu yapti. Tosta basarken telefon tekrar caldi gidip telefonu acti. Ses Oglum annecim diyordu aglamakli bir sesle noldu Anne dedi. Seni seviyorum dedi ve telefon kapandi. Cok telaslandi cunku annesini cok seviyordu onun basina birsey gelmesinden cok korkuyordu. Ondan baska kimsesi yoktu. Telefonun numarasina bakti numara cok tuhafdi. Tekrar aradi ama telefon o numarayi aramadi
