IKAUNA
TINAPAY
**
JUUUUUUUSSSSSSKKKKKOOOOOO! ANG INET NAMAN TALAGA DITO SA BAHAY. AY HINDI DITO SA BAYAN NAMIN. AY HINDI. MALI ULIT ETO NA TALAGA.
ANG INEEEEETTTT DDDDIIITTTOOO SAAAAA PIIILLLIIIPPPIIINNNSSSS! CAPSLOCK PARA INTENSE! !@#$#$$^&&@#$%#@@!#!@$@%&^
Grabe lang. Lampas tao inet. Di ko na madala. Wag kayong pilosopo dyan. Dahil hindi naman talaga nadadala inet. Inet pa ng ulo. Hahahaa. Tawa nalang.
Yung gutom na gutom ka na. Tapos walang iniwang pagkain sayo . And worst , hindi ka iniwanan nang pera. Langyang ate ko oo. Nanay ko wala pa. Susme.
Eh wala naman kaming mga stock na Milo , Kape o Instant Noodles dito sa bahay. Pwet. Este pwe !
Bente. Bente pesos ang laman ng mahiwagang wallet ko. Saan ako madadala ng bente pesos? DISNEYLAND?
MAGNUM? MAHAL!
CORNETTO? KULANG PERA !
CHICHIRYA? DI NAKAKABUSOG !
TINAPAY? Pwede na !
“Ate, pabili nga netong crinkles . Sampung piso, tapos etong monay na tiglima , dalawa.” Andito na kasi ako sa pinakamalaking bakery samin. Masarap at malinis kasi dito.
Oh diba? DEDMA AKO KAY ATE. Ngudngud kita sa kalan e. Pag ganitong, nagluluksa na kili-kili ko sa inet.
“Ate ate.” Tawag ko dun sa isang tindera . Kaso ,dedma paden.
“Anu sayo ate? “ AM I IN HEAVEN? OH GOD? SHETSHETSHET. SHITSHITSHIT. Para susyal.
“Ah , eh , “ Uulitin ko pa tuloy yung bibilhin ko. “Uhm , crinkles , ten pesos. Monay , tig five , dalawa.” Syempre , masungit effect muna no.
