Jacksonville Kingsize

|Hoofdstuk 11|

De taxi stonk naar rook, en toen ik uitstapte zat de geur al in mijn kleding verweven. Met een schuldig gevoel stapte ik het appartement van April binnen en knipte het licht van de overloop aan. 'April?' Zei ik, en trok mijn jas uit die ik over de kapstok hing. 'Ben je thuis?'
Ik keek op mijn telefoon die aangaf dat het al 13:00 was.

Ik duwde de deur van de woonkamer open maar die was verlaten. Het was een door de week-se-dag maar ik had vanochtend niet het idee dat ze moest werken. Ik liep naar het aanrecht, maar daar lag geen briefje. Vreemd.

Ik probeerde er maar niet al te lang over te piekeren, want het zou vast vaker gebeuren dat ze opeens verdwijnt.

Totdat me iets te binnen schoot. Met de platte hand sloeg ik mezelf op mijn voorhoofd. Natuurlijk, ze is vast een jurk voor me aan het scoren. Opgelucht liet ik me op de bank vallen, terwijl ik me toch nog steeds schuldig voelde. Ik had Legolas al zo lang niet meer gesproken, en dan moest ik het weer eens verpesten. Misschien had ik mijn hormonen maar eens in toom moeten houden, en niet gelijk flirten met de eerste de beste knappe ober. Maar alhoewel, hoe moest ik weten dat Fabian de neef van Legolas was? Ze hadden geen eens de zelfde achternaam. Legolas Franklin en Fabian Cloud. Helaas wel allebei Duits, misschien had ik het gelijk moeten weten.

Even later kreeg ik een smsje van Fabian. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik het bericht begon te lezen.

*Sorry voor mijn neefje, hij vindt het vast niet leuk dat we een date hebben. X Fabian*

Met een vies gezicht keek ik naar het berichtje. Was dit nou het enige wat hij tegen me wilde zeggen? Geïrriteerd smste ik hem terug.

*Het ligt niet aan jou of Legolas, het ligt aan mij. Ik had niet meteen ja op jou vraag moeten beantwoorden. X Aimée*

Ik kreeg geen sms terug, maar plotseling begon mijn telefoon te rinkelen en zag ik dacht Fabian mij belde.
Twijfelend hing ik met mijn duim boven het rode knopje. Maar uiteindelijk kon ik hem niet weg drukken en nam op.

'Met Aimée'.

'Aimée! Liefje, wilde je nog steeds op date?' Zei Fabian aan de andere kant van de lijn.

Ik hapte naar adem, en kon nauwelijks geloven dat hij alleen daar aan kon denken. Die smeerlap. Toch had ik diep van binnen wel behoefte aan een jongen. Dit was de eerste keer dat ik zoveel aandacht kreeg.

'Ligt er aan waar je me mee naar toe neemt', zei ik uitdagend.
'Ik bedoel, het moet wel spannend zijn'.

Ik hoorde hem grinniken. 'Is dat wel gepast? Iets spannend op de eerste date?'

Volgens mij vatte hij het heel anders op dan de bedoeling was, en ik kon wel door de grond zakken van schaamte.

'Ik moet hangen', loog ik. 'Ik bel je nog wel, hopelijk heb je een leuk idee'.
Voordat Fabian nog wat terug kon zeggen hing ik al op.

Zuchtend gooide ik mijn telefoon op de salontafel en haalde mijn handen door mijn haren. Ik en jongens gingen nooit samen, natuurlijk heb ik hem allang afgeschrikt en wil hij na die date nooit meer iets met me te maken hebben.

Ik besloot mijn laptop te pakken en mijn moeder maar eens te mailen, die zal vast wel al duizenden berichten hebben gestuurd. Ik opende mijn mail box en in totaal had ik er 10 binnen. Een voor een las ik ze, en eigenlijk gingen ze alleen maar over: hoe het met me ging. Of ik wel genoeg at, en of ik het leuk had op mijn stage. Op alle vragen beantwoorde ik de waarheid. Het ging goed met me, ik at zeker genoeg, en mijn stage was geweldig.

Nadat ik de mailtjes had verstuurd kon ik het niet laten om even de site van Hotel Kingsize te checken. Ik logde in met mijn inlogcodes die ik van Selena had gekregen en klikte op agenda.
Tot mijn verbazing stonden er meerdere afspraken in dan dat ik wist. En inderdaad, voor vandaag stond de pers ontmoeting. Ik bekeek de locatie, en het zag er verbazingwekkend chique uit. Ik hoopte met heel mijn hart dat April iets gepast zou kopen.