To tylko sen

Prolog

"Każdy sen, ten czarowny i piękny, zbyt długo śniony zamienia się w koszmar. A z takiego budzimy się z krzykiem."

Andrzej Sapkowski

Przez całe życie bałem się śnić. Nie straszne mi były oczywiście wesołe, kolorowe wymysły mojego umysłu, tylko te straszne, przyprawiające o zawroty głowy i wymioty stwory, które nachodziły mnie w momentach, gdy byłem najbardziej bezbronny, a moje ciało pętały okowy paraliżu.

Szarpałem się, próbując uwolnić z kajdan lecz nie przynosiło to korzystnych dla mnie rezultatów. Przerażające twarze pojawiały się zawsze przed moimi oczami. W jaką stronę bym się nie odwrócił zawsze je widziałem. Wrzeszczałem i wiłem się niespokojnie, a moje ciało oblewał lodowaty pot zamrażający krew w żyłach.

W najgorszym momencie do mojego pokoju przybiegała moja przerażona mama, próbująca wybudzić mnie z tego koszmaru. Nie zawsze przychodziło jej to z łatwością. Czasami musiała używać siły, m.in. uderzyć moja ręką lub inną częścią ciała o ramę łóżka, by ostre uczucie bólu gwałtownie wyciągnęło z morza snu moje rozdygotane ciało.

Wyglądało to tak jakbym prawie każdej nocy znajdował się w soporze, a przecież nie brałem udziału w wypadkach, ani nie zażywałem opium. No chyba, że podrzucano mi je do jedzenia albo picia. Tego nie wiem.

Ważne jest jednak to, że kiedy w końcu mojej mamie udawało się mnie obudzić, przytulała mnie do siebie i szeptała cały czas te trzy słowa. Cały czas tylko je: „To tylko sen."

Po latach zorientowałem się jednak, że sny mają głębszy sens. Przedstawiają marzenia i obawy, które kryją się głęboko w naszych duszach i tylko wtedy potrafią się ujawnić. Często są tak realistyczne, że gdy się obudzimy nie potrafimy otrząsnąć się z niedawno widzianych obrazów. Są tak realistyczne, że mimo, iż ich nie pamiętamy to ich cień nie daje nam spokoju. Czasami są tak realistyczne, że zmieniają całkowicie nasze życie. Czasami po ich przeżyciu już nic nie jest takie same.

To tylko sen. Szkoda tylko, że tak potężny.

To tylko sen. Szkoda, że tak niszczący.

To tylko sen. Szkoda, że dający nadzieję.

To tylko sen. Szkoda, że trzeba się z niego wybudzić.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zapraszam do czytania mojej kolejnej historii. Nie wiem kiedy pojawią się pierwsze rozdziały, ponieważ w tym momencie "Pozwól sobie pomóc" jest moim priorytetem