Seçim

1.5K 66 7
                                    

                    Yaseminim be bu bölümde sana gelsin.İyiki varsın <3

           Üçümüzde nefret dolu bakışlarla Ateş'e bakıyorduk.Beril ne olduğunu anlayamamıştı.Yazık ki Ateş gibi bir insanla karşılaşmıştı.

           "Arzum İlkim'i de al git!!"Ne olduğunu anlamamış gibi baktım."Beril sende onlarla git."Aslan çok fazla sinirlenmişti.

            "Ya noluyo arkadaşlar?Bana da söyler misiniz?"dedi Beril.Kendimi kızların hakimi gibi hissettim.Beril ve İlkim'i kolundan tutup götürdüm.İlkim arabada biranda ağlamaya başladı.Kızın duygularıyla oynamıştım.Beril İlkim'in Ateş'e aşık olduğunu anlamasın diye bin bir takla attım.Yanımda Beril vardı.Bir açıklama bekliyordu ve çok sinirliydi.Arada kalmıştım.Yine her şeyin suçlusunu kendim gibi hissediyordum."Off" derin bir çığlık attım ve arabayı kenara çektim.Dışarı çıktım.İlkim de peşimden geldi.Beril ise kolunu cama dayadı ve gözlerini devirdi.Otobanda arabası bozulmuş otostopçu kızlar gibiydik.Bu görüntümüz üzerine duran iki gence uzun küfürler yağdırdım.Şaşkın şaşkın bakarak ordan ayrıldılar.Beril ve ilkim yan yana karşımda duruyordu.İlkim burnundan soluyordu.Elinin tersiyle Beril'e bir tane çakmamak için kendini zor tuttuğu çok belliydi.

                 "Bıktım artık.Her şeyden hepinizden bıktım".Bunu söylerken konuşmamı güçlendirmek için geriye doğru yürüdüm.Ağlamaya başladım."Her şeyi ben mi düzeltmek zorundayım?Neden ya neden?Beril Ateş benim eski sevgilim.Ablam da ona 2 senedir aşık.Planlı mıydı yoksa bunlar da?Sende mi beni mahvetmeye çalışanlardansın?"Yola döndümm.Uzaktan bir tır geliyordu.İlkim'in yanına gittim.Kulağına fısıldadım.

                        "Aslan'a onu çok sevdiğimi söyle.Onunla en ufak bir anı yaşamak bile koca bir ömüre bedeldi.Ben sadece başaramadım.Başarmayı çok istedim fakat ben artık devam etmek istemiyorum.Bi de bebeğimi özledim." 

                            Tır yaklaşmıştı.Beril'e gülümsedim.İlkim'e sarıldım.Ağlamamak için dudağımı ısırdım.Çok şaşırmıştılar.El salladım.Yalandan gülümsedi.Ve kendimi tırın önüne bıraktım..Belki hata belki de doğru.Yüzümün dağıldığını ve parçalandığını hissettim.İlkinde ölmemiştim.Belki bu sefer başarırdım.

                                                                  ***

                                  Gözlerimi açtım bembeyaz bir kumsaldaydım.Kimse yoktu.Denize doğru yürüdüm.Ayağımı suda gezdirdim.Çok soğuktu.Kumsala yürümek için arkamı döndüm.Aslan'la burun buruna geldim.Elimi tuttu ve yürüdü.Beni  kumsala uzandırdı.Nefesini suratımda gezdirdi.

                        "Arzum ölüyorsun farkında mısın?"

                    "Sende yanımdasın.Sende mi ölüyorsun?"

                     "Ateş beni bıçakladı.Seçim yapmamız lazım.uyuyalım mı yoksa ormana doğru gidip tekrar yaşayalım mı?"

                     "Yaşamak zor be Aslan.Ben başaramıyorum sanki.Uyusak mı?"

                       "Ama ben daha yaşamak istiyorum Arzum.Seninle çok güzel günlerimiz olduğuna inanıyorum."

                               "Benim uyumaya ihtiyacım var Aslan.Sonra gideriz."Aslan'a sarıldım ve gözlerimi kapattım.Deniz kokusunu ciğerlerimde hissettim...

Pencereden Gelen YabancıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin