Pencereden Gelen Yabancı

Aslan'ın Arkadaşı

         Multimedia da Beril var.Tünay seni çok seviyom Tünay.Arkadaşlar Değişim'i de tavsiye ediyorum.         

         Aslan hayatımda tanıdığım en romantik,en yakışıklı,en muhteşem insandı.Sanırım Allah onu bana acılarımı dindirsin,beni yeniden hayata döndürsün diye gönderdi.Başardı da.Yanlış zamanda yanlış kişilerle zamanımı harcasam da o bunun yanlıştan ibaret olduğuna inandı.Beni tekrar kollarının arasına aldı.Ama ben..

           Bebeğim öldüğü için ona dokunamıyorum bile.Halbuki bebeğimi düşüren Ateş.O it uzun zamandır ortalarda gözükmüyor.Kesin daha büyük bir belayla geri dönecek.Umarın her şey böyle devam eder.Tek sorunumuz Beril.Bu konuyu Aslan'la konuşmam lazım.Neyse ki anahtarım var.

                                                                             ***

                 "Bir geldiğimde de bilgisayar başında olma."Gülümsedi ve beni kollarının arasına aldı.Yanağıma bir öpücük kondurdu."Hoşgeldin güzel kız."

                              "Hoşbulduk.Hayırdır yine Beril mi?"Sol kaşım havadayken çok sorgulayıcı oluyordum.Bu yeteneğimi gerçekten çok seviyorum.

                                      "Bende bu konu hakkında konuşmayı bekliyordum.Geldiğin iyi oldu.Beril'in aramızda bir problem oluşturmasını istemiyorum.Beril gerçekten yakın bir arkadaşım.Yarın o da sevgilisini alıp gelicek.Cafe'de buluşucaz.Bir sorun yok dimi."

                                          "Yoo.Hayır.O zaman ben bu gece seninle kalamam.Ohoo sabah olmuş nerdeyse ben gidip hazırlanmaya başlasam anca yetişirim."

                                             "Beril saçını maşa mı ne yapıcakmış.Arzum düz yapsın dedi" "Nee"diyerek arkamı döndüm.Yok artık.Bu kız resmen bütün dikkatlerini üstüne çekmek istiyordu.Ne bok yerse yesin saçımı düz yapıp onun yanında sönük kalamam."Neyse Aslan sen beni alırsın"

                              Merdivenleri kafamda bin bir düşünceyle indim.Acaba bu dirseğiyle benim önümü  kapatıp dışlayıcı hareketlerde bulunur muydu?Güzel miydi?Sevgilisi çok yakışıklı olsaydı da Aslan'a bakmasaydı bari.Ama  Aslan'da çok yakışıklı ya.İnşallah bu kız esmerdir .Çünkü Aslan esmerlerden nefret eder.İlkim'in odasına gitti.İlkim üniversiteyi kazanamamıştı.Ama hiç üzülmüyordu.Çalışmak yerine Güzel Sanatlara kafayı fena takmıştı.O ne kadar inkar etse de hala Ateş'i seviyordu.Her kelimesi her cümlesi ona aitti.Gittim ve yanağına bir öpücük kondurdum.Uyuyordu fakat sayemde uyandı.

                                    "Ne var bu saatte?"Oy ablam ne güzel kızdı ya.Esmer güzeliydi vallahi."5 saat sonra Aslan ben onun en yakın arkadaşı(!) Beril ve onun sevgilisi Cefe 'ye gidiyoruz.İtira istemiyorum.

                                 "Off kızım şimdi mi söylenir.5 saatte nasıl hazırlanırım ben ya?.Neyse tabiki de geliyorum."Annemle babama aldırmayarak müziği son ses açtık ve odalarımız arasında turlamaya başladık.Genellikle kendi kıyafetlerimizden çok birbirimizin kıyafetlerimizi giymeyi severdik.Kıyafetlerimize karar verdikten sonra saçlara başladık.Benim pembe etek ve beyaz gömleğe karar vermem tam 2 saat sürdü.Bu hem resmi hem şık hem de çılgın bir görüntüye sahip olmamı sağlıyordu.Saçlarımı tam kıvırcık değilde iri dalgalar yapacaktım.Bir şey demesi umrumda bile değildi.İlkim'se yeşil fiziğine uygun mini bir elibise giymişti.Koluna da maksi boy şeffat çantasını takıcaktı.Off tanrım bizi neden bu kadar güzel yarattın.İlkim'e Ateş'i unutturmaya karalıydım.Ve sanırım bunu yavaş yavaş başarıyordum.Saçımızı yarılamışken Aslan geldi.İlkim mızmızlanmaya başladı.Benim saçım bitmişti.Fakat İlkim saçına başlamamıştı bile."Tamam tamam sen saçını düzleştir.Ben Aslan'ı oyalarım."İlkim'e göz kırptım.Benimki de laf.Bir şey yapamıyordum ki.Sarılmasına zar zor katlanıyordum zaten.

                       Aslan'ın yanına gittim."İlkim'i beklememiz lazım.Ufak bir işi kaldı"En az yarım saat..

                      "Hımm.Ne kadar sürer bu ufak iş?Yeterince vaktimiz var mı?"Aslan sinsi bir gülüş attı.Sanırım farklı planları vardı.Bana doğru adım attı.Bende geriye doğru çekildim ve elim vazoya çarptı.Vazo yerle bir oldu.Aslan bana farkettirmemeye çalışsa da çok sinirlenmişti.Yine ondan kaçmıştım.Bu benim elimde değildi.Bana yaklaşınca midemde limonata ve soda dans ediyormuş gibi bir bulantı oluyordu.Bunu böyle tanımladığıma inanamıyorum.

                                                                  ***

                             Oturup Beril Hanım ve sevgilisini beklemeye başladık.Ben Aslan'ın yanına oturmuştum.Benim yanımda ise İlkim vardı.Birer içecek söyleyip onu yatıladıktan sonra uzaktan tam anlamıyla bir afet göründü.Siktir.Bu Beril olamazdı.İlkim dirsek attı ve beni uyardı. "Sakin ol.Aslan seninle."Bu bana biraz güç verse de gözüm tekrar Beril'e kaydı.Kıpkızıl saçları ve dikkat çekici gözleri vardı.Bana bile kahaverengi gözler hiç bu kadar çekici gelmemişti.Siyah deri bir tayt giymişti.Üzerinde beyaz bol bir bluz vardı.Aslan onu görünce "Ooo hoşgeldin ODTÜ'lü."dedi ve arkadaşça mesafeli sarıldılar.Beni görünce elimi parmağının ucuyla falan sıkar zannetmiştim ama geldi ve boynuma atladı."Sen Arzum olmasın.Aslan senden çok bahsetti.Vay be düşündüğümden de güzelmişsin."Heyy bu kız çok dost canlısıydı.İlkim'e bile çok içten sarıldı.

                                       Çok iyi dost olduk.Muhabbetimize ASslan ve İlkim çok şaşırdı.Aslında sevgilisi çok yakışıklı olmalıydı.Bu kadar güzel bir kız zor bulunurdu.Az sonra son model bir araba yaklaştı.İlkim ayağa kalktı."Ah benim de sevgilim geldi."Ayğa kalktık.

                                         Hasss.Arabadan inen Ateş'ti.Gözlerim faktaşı gibi açıldı.İlkim'e baktım.Gözleri dolan bir buz kütlesi gibiydi.

           "Evet bu benim sevgilim Ateş.Ee niye sustunuz hepiniz?"

                  Burda ya çok kötü oyunlar dönüyordu ya da kimsenin bir şeyden haberi yoktu.Aslan'a baktım.Sanırım yumruk atmaya hazırlanıyordu...