#2.Bölüm

151 13 6
                                    


Nükleer Başlıklı Kız - Eğer İstersen

Multide- Ecrinin Elbisesi

Okula varmıştım artık düşünmek istemiyorum ve düncelerimi kafamdan sildim okulun bahçesine girdim ilerdeki bankta Cereni gördüm ,Ceren benim en yakın arkadaşımdır arkadaştan da öte tam bi kardeş çok seviyorum onunda babası 10 yaşındayken ölmüştü ben annemi o da babasını kaybettiğinde hep birbirimize destek olduk annemin öldüğü gün; o gün işte Cerene sarılıp ağladım, o beni teselli etti ,anne şefkati verdi 7 yaşında olmamıza rağmen. O zaman anladımki biz Cerenle arkadaştan öte kardeşiz...
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp ilerlemeye başladım ki karşıma Bora çıktı ,offf Bora beni ortaokuldan beri seven şahıs aslında çok yakışıklı çocuk okuldaki tüm kızlar onun peşinde ama o benim *Böyle deyince kendimi bi tuhaf hissettim lan* ayy iç ses ahh tamam yine haklısın egom tavan yaptı bi an öyle deyince herneyse çok yakışıklı hatta Daş yani ama haraketleri tavırları herkese kabadayıymış gibi davranması herkes ondan korkuyo tamam biraz korkutucu birazcık böyle kasları filan varda off nerden nereye geldik Bora önümü kesti "Selam" gözlerimi devirerek "Ne istiyosun Bora"
"Gerçekten soruyomusun o zaman söylim, SENİ"... tam gidiyodumki kolumu tuttu ve beni kendine çekti ne kadar itmeye çalışsamda milim oynamadı "Bırak" dedim,
Piç smile yaptı ve "Bi gün seni böyle tuttuğumda bir daha hiç bırakmamam için yalvaracaksın" boş bulunmasından yararlandım ve kendimi çektim, ahh salak yalvarıcakmışım sen kimsin be sana yalvarıcam hem kendi kendime konuşup hemde koşar adımlarla Cerenlerin yanına gittim , önce Cerene sımsıkı sarıldım sonra Afraya ve sonra da Defneye.
Afra ve Defneylede lisede tanıştım ama birbirimizi çok sevdik.
Bende banka oturdum Ceren konuşmaya başladı "Bora yine ne dedi" off bak yine aklıma geldi bende sinirli bi sesle "Off ne dicek saçmaladı yine neyse boşverin tatil nasıl geçti." dedim. Afra gözlerini devirdi ve "Kızım sen kafayımı yedin zaten tüm yaz beraberdik daha neyi soruyosun." ahh evet hepimizin Çeşmede yazlığı var her yaz ordayızdır " Defne hemen lafa atıldı "Hadi kızlar zil çaldı sınıda gidelim."
Biz de onayladık ve sınıfa gittik, hocalar değişmemişti neyseki alışma aşaması falan olmicaktı. Ders matematikti hoca girdi ve bu sene neler yapıcağımızı anlattı tabi ben dinlicek değildim benim için uyku zamanı........

Okul bitmişti ve ayrılma zamanı hepimiz birbirimize sarıldık ve eve doğru ilerledim.
Eve vardığımda evde bi telaş vardı mutfakta çeşit çeşit yemekler hazırlanıyodu temizlik yapılıyodu bende yukarı babamın çalışma odasına gittim. Kapıyı tıklattım ve gir komutundan sonra içeri girdim "Baba ne oluyo ne bu telaş." babam bana baktı ve sıkkın nefes aldı gözlerini kaçırarak konuşmaya başladı "Kızım akşam seni istemeye geliyolar." ne beni istemeyeni geliyolar ben üstümdeki şoku atlatmaya çalışırken babam konuşmaya başladı "Bugün kapıda gördüğün adam Baran Demir...". Ve gelen ikinci bir şok daha...

Odama geldim yatağa sırt üstü attım kendimi tavana boş boş bakmaya başladım kapı tıklandı gir dedikten sonra Zeliş Sultan elinde elbiseyle odaya girdi anlamsız bir bakışla "Bu ne Zeliş Sultan."
"Akşam giyeceğin elbise." hiçbişey dememe izin vermeden odadan çıktı elbiseye baktım turkuaz sıfır kol diz üstü belinde altın sarısı kemer olan bir elbise sade ve şıktı (multide var) elbiseyi giydim saçlarıma dalgalı bir maşa yaptım makyaj masama oturup ince ve kuyruksuz bir eyeliner çektim rimel ve parlatıcımıda sürdükten sonra ayakkabılarımı giydim hazırdım kapım çaldı gir dedim içeriye o girdi.....

Acaba içeri giren kim?

Ecrin Baranla evlenecekmi?

+Vote yapmayı unutmayın yeni bölüm için...
Noktalama işaretlerine pek dikkat edemiyorum kusura bakmayın dediğim gibi ilk kitabım.

Babamı Kurtarmak İçin #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin