Ahh hadi ama sırf daha büyük ve daha uygun bir ev bulduk diye taşınılırmı?hmm aslında düşününce fena fikir deyil,heyy Ron sen bu konuya olumsuz bakıyorsun!! ne çabuk unuttun!? Ahh evet kendine gel bayan Ronezma kendine gell.
Ahh tatlım hadi amaaa düşünsene yeni bir ülke,yeni bir ev,yeni arkadaşlar hadi amaaa
İşte anne,benide korkutan bu, bu kadar yeni şeyi kaldırabilirmiyim emin deyilim keşke sana söyleyebilsem asıl derdimin "hiçbirşeye alışamamak" olduğunu ama seni de kıramam babamı yeni kaybedmişken.Off sanırım ne cevap vereceğimi bilmiyorum iste iç sesimi bu yüzden hiç sevmiyorum çünkü onunla hep çelişiyorum.
Roon,Roon herşey hazır seni bekliyorum kabul ediyormusun?
Off evet evet kabul ediyorum.
Ahh beni çok mutlu ettin hayatım,emin ol hiç bisman olmayacaksın.
Tek temennin o yönde bayan Ellions.
Hadi yukarı çık ve son hazırlığını yap, burada seni bekliyor olacağım.
Peki peki gidiyorumm.
Bavulumu hazırladıktan sonra İngiltereye gitmek için yola koyulduk.Yarım saat sonra havalimanına ulaştık.Uçakta yerimizi aldıktan sonra beyaz ve uzun kulaklıklarımı kulağıma takmış en sevdiğim This is the life şarkısını dinlemeye başlamıştım o ara farketmeden uyuya kalmışım annemin geldik tatlım uyanabilirsin sözüyle irkilmiştim.Gözlerimi açtığım da benim için yeni bir hayatın başladığını anlamıştım.
Görevliler bavullarımızı verdikten sonra bizim için taksi çağırmışlardı.Taksiye binip yeni evime doğru yol almaya başlamıştım.
Yirmi beş dakika geçtilkden sonra kulaklıklarımı çıkartıp taksiden inmiştim.B-bu ev düşündüğümden daha güzel ve daha büyüktü,annemle bavullarımızı indirdikten sonra eve girdik iki katlı beyaz boyalı bir evdi eşyalarımızı yerleştirdik.
Annem,hadi tatlım ben yemeklerimizi hazırlayana kadar sen biraz dışarıya çık ve arkadaş edinmeye bak,gelirken yaşıtlarını görmüştüm onların yanına git ve kaynaş telefonunu yanına almayı unutmaa.
Bu gerçekten gereklimi bilmiyorum ama tamam diyerek geçiştirdim.Çıkıp üzerime siyah t-shırt ve siyah bir sort geçirdim,iki çift siyah ayakkabı giydim üstüme ceketimi aldım ve evden çıktım.
Aslında benim de hava almaya ihtiyacım vardı.Siyah saçlarımı arkaya attım ve kulaklıklarımı kulağıma yerleştirdim.Usul ve sakince şarkımı dinlemeye başladım.Güneşin batışına yakın bu saatte yolun ortasından yürüyordum,beş dakika kadar derin derin nefesimi aldım ve eve gitmek için sokağın sonundan dönerken,kulaklığımımdan bile duyulan bağırtı sesleri geliyordu.Macera perest Ronezma tabiki sesin olduğu tarafa gidiyordu.Bağırtı sesleri sokağın sonundaki eski bir depodan geliyordu.Kulağımdan kulaklıkları çıkardım ve yürüdüm.Sesler gidgide belirginleşiyordu,deponun kapısı kıvıktı ses çıkarmadan içeriye doğru baktım,bayık bir adamı sandalyeye bağlıyorlardı.Bunu yapanların maskeleri vardı.Maskeli adamların birinde dövme vardı ve bu benim dikkatimi çekmeye yetmişti.Daha net görebilmek için macera perest Ronezma biraz daha yaklaşmıştı.Biraz tırsmıştım sanırım kimseye görünmeden depodan sessizce çıktım.Annemin bahseddiği yaşıt arkadaşlarım umarım bunlar deildir.Hızlı adımlarla depodan uzaklaşırken önüme bir gölge düştü sanırım şu anda biri beni izliylor korkmuş bir şekilde arkamı yavaşça döndüm.
Ahhh hayır hayır!! Lütfen bu bir rüya olsun korktuğum başıma geldi.Şimdi ne yapacaktım?içerideki dövmeli adam deponun önünden beni izllyordu.Koşar adımlarla kafamda ki binbir soruyla ilerliyordum.Madem onları gördüğümü farketti neden beni durdurmadı?
Akşam olmuştu bile arkamı döndüğümde hiç kimse yoktu o kolunda SALVADOR dövmelinin arkamdan takip etmediğine sevinmiştim ya da ben öyle sanıyordum...
