Shelley: Kapımın önüne gelip özür dilemek bir işe yaramıyor.
Dylan: Sonunda! Şu engeli kaldırman güzel.
Dylan: Ayrıca... Beni affetmen için özür diledim, ayaklarına kapandım. Ama hala affetmiyorsun. Ne yapmamı istiyorsun? Söyle yapayım.
Shelley: Hiç bir şey Dylan. Hiç bir şey yapma. Zorunda olmadıkça görüşmeyelim.
Dylan: Lütfen yapma böyle...
Shelley: En doğrusu bu.
Dylan: Hayır, değil. Bunu sana kanıtlayacağım.
*Shelley offline*
Bölüm 2!
İnşallah kötü olmamıştır.
Multi ♥♥♥
Oy & Yorum
-Cerre